Marloes’ leven is een bucketlist

Snorkelen bij het Australische Great Barrier Reef, het grootste koraalrif ter wereld, kon ze al afvinken. Ook een tatoeage van Amerika’s bekendste tattookoning Ami James van Love/Hate Tattoos (voorheen Miami Ink) heeft ze. Op haar lijstje staan nog naaktfoto’s laten maken én chef-kok George Calombaris (38) ontmoeten.

Die laatste droom gaat hopelijk binnenkort in vervulling. Samen met echtgenoot Marcel Strooband (45) (haar rechterhand, en linker, en benen, en gehoor, en hulp) vertrekt ze op 1 november richting Melbourne (Australië). 

Het stel is al het hele jaar aan het sparen en heeft een tafeltje gereserveerd in The Press Club, het restaurant van de bekende televisiekok en jurylid uit het programma Masterchef Australië (waarin amateurkoks de strijd met elkaar aan gaan en hun kooktalenten tonen aan de juryleden). George is één van die juryleden, die sinds deze week weer te zien is op de Nederlandse buis in nieuwe afleveringen van het kookprogramma.

Natuurlijk zit Marloes dan weer voor de televisie, stiekem te hopen dat ze Calombaris in het echt zal ontmoeten. ,,Het restaurant weet van onze komst. Marcel heeft wel dertig mails gestuurd. We zijn al maanden bezig. We hopen dat hij er dan ook is.”

Het idee om George te ontmoeten begon allemaal als grap. ,,Maar Australië heeft mij sowieso van kleins af aan al getrokken. Ik wilde er naartoe emigreren, maar dan zou mijn moeder mijn banden lek steken”, grapt ze, terwijl ze haar moeder een knipoog geeft.

Twee jaar geleden kreeg Marloes een rugoperatie, die niet helemaal goed ging. Een jaar later zakte de pen in haar rug naar onderen, waardoor ze weer onder het mes moest. ,,Dit jaar bleek de schroef van de pen los te zitten en hebben ze de pen uit mijn rug gehaald. Toen zei Marcel: als je nog naar Australië wilt, dan moet je dat nu doen. En niet wachten tot het niet meer kan. Toentertijd keek ik zo vaak Masterchef dat ik bedacht ‘als we gaan, dan wil ik daar wel een kijkje nemen’.”

Met chef-kok George als hoogtepunt. Hij is al de schermafbeelding op haar mobiele telefoon en ze heeft meer foto’s van de ‘kleine Griekse kwibus’, zoals Marcel hem noemt, op haar toestel staan dan van haar eigen echtgenoot. ,,Ik weet niet wat het is. Hij heeft gewoon wat. Charisma, uitstraling, sexappeal.”

Erg vindt Marcel het niet dat hij een concurrent heeft. ,,Geen idee wat die George Dromedaris meer heeft dan ik, hij komt niet eens boven het aanrecht uit. Hem heb je nooit alleen. En hij is nooit thuis. Maar goed, voor je meissie doe je alles. Ik moet haar vast zes keer oprapen als ze George ziet, ze glijdt uit haar stoel van de zenuwen.”

Het stel heeft nog een boodschap. Marcel: ,,Ik merk dat Marloes niet helemaal voor vol wordt aangezien. Er wordt heel vaak raar tegen haar gepraat, ze wordt genegeerd of er wordt over haar hoofd heen gepraat. Terwijl er een stuk hersens in zit, daar kan menig professor nog van leren. Ook heeft ze meer dan genoeg levenservaring. We willen anderen laten zien dat je je droom altijd kunt nastreven. Ook al is er bij Marloes een beperking, ze gaat overal vol in.”

Marloes: ,,Mijn leven is net zo onzeker als dat van een ieder. Ik word wel minder oud, maar zolang mijn hart tikt ben ik er nog. En zolang ik nog zoveel te doen heb, heb ik nog helemaal geen tijd om dood te gaan. Het maakt niet uit of je gehandicapt bent of niet, het is nooit ergens te laat voor. Alleen als je niet meer bent.”

Zo wil Marloes graag nog een boek schrijven over haar ervaringen. De titel heeft het duo al: ,,Help, mijn vrouw is een bucketlist!”

De reis van Marloes en Marcel volgen kan via www.hoegehandicaptendenken.nl.