Waarom we moeten stoppen met zeggen dat je tegen kanker dapper kunt strijden (welingelichtekringen.nl)

Ik zat eerst van "Ja, maar..." en toen las ik de mening van Josh...en daar kan ik me wel in vinden ja...

Dit krijg je wanneer een persoon een woord in hun eigen context uitleggen terwijl moedig of wel in het Engels brave net zo goed betekend moedig, flink, sterk of niet bang kan betekenen.
Dus wat is er nou weer fout om te zeggen hij heeft flink gestreden tegen kanker of bv sterk of moedig gestreden.
Of het genezen daar wel of niet van afhankelijk is geweest heeft daar toch niets mee te maken...daarnaast is het al lang bewezen dat mensen die de strijd opgeven zich berusten in of mensen die dit niet doen dit een directe invloed heeft.

@1 alleen al de zin...waarom we MOETEN stoppen met...dit geeft al aan dat de schrijver vindt dat hij of zij de wijsheid in pacht heeft.

@2 moet dus zijn dapper net zo goed betekend..moedig, sterk, flink of niet bang.

@3 , als ex-patient zeg ik dat Josh helemaal gelijk heeft.

Als patiënt vind ik de enige strijd die je kan leveren de behandeling (operatie, chemo, bestraling). Daarna is het afwachten of, en hopen dat de behandeling doeltreffend is geweest.

Zie ook:
https://www.nieuwskoerier.nl/news/163265-kankerpatienten-mogen-ook-gewoon-mopperen

Kankerpatiënten mogen ook gewoon mopperen

(**) Het probleem met de vechtcultus die ontstaan is rondom de behandeling van kanker is dat deze insinueert dat mits er "hard gevochten wordt" alles weer wordt zoals vroeger. (**)

Niemand zegt dat patiënten niet mogen mopperen en dapper strijden heeft meer betekenissen dan alleen wat in dit stuk wordt beschreven...voor de een is het onzin en voor de ander zin.
Laten we de patiënt zelf aub in zijn waarde laten en niet zeggen dat dit moet of dat moet...iedere patiënt is anders en beleeft dingen anders.

@8
[ Niemand zegt dat patiënten niet mogen mopperen...]

Is dat zo? Er zijn anders toch heel wat kankerpatiënten die dat vrijwel dagelijks te horen krijgen onder het mom van 'vooral positief denken' en het liefst ongevraagd.

@8 , 'dapper strijden' wekt de indruk dat je actief iets doet. Terwijl je als patiënt eigenlijk alleen maar die behandelingen kunt ondergaan en hopen dat het allemaal goed afloopt.

@9 , oh ja. En naderhand hoor je steeds: "wees blij dat je nog leeft", als je iets zegt over de gevolgen die de ziekte en behandeling hebben gehad.

@10 je kan er voor kiezen de behandeling niet te ondergaan. Je kan er voor kiezen de levensverlengende behandeling aan te gaan. Je kan ook kiezen voor vroege euthenasie. Met alle keuzes ga je toch een strijd aan met een ziekte die vaak wint. Al is het maar omdat je lichaam niet naar dat feestje wil, maar jij wil nog alles uit het leven halen en gaat dan toch. Chemo geeft veel nare bijwerkingen, onderga je die behandeling dan weet je dat van te voren. Rtoch voor die optie kiezen ipv. niet behandelen is tochook een vorm van strijd. Omdat niet iedereen de behandelingen aan kan of wil.

@3 neuh...eerder dat ie overtuigd is van zijn gelijk....als ie de waarheid in pacht dacht te hebben dan klonk ie meer zo: "En wie het niet met met eens is krijgt gevangenisstraf of een kogel door zijn kop" zo klinkt ie niet . toch??? en ga nou maar weer gauw terug naar je vrouw...die mist je zo terwijl jij op je toetsenbord haat aan het verspreiden bent.

Strijden is het goede woord niet:
http://time.com/4868301/john-mccain-cancer-fight-bravery-cowardice/

It’s Okay to Be a Coward About Cancer
Josh Friedman Jul 21, 2017

https://www.volkskrant.nl/archief/een-kankerpatient-voert-geen-strijd~a3357191/
Een kankerpatiënt voert geen 'strijd'

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/16/noem-genezen-van-kanker-geen-overwinning-4252222-a1521904
Noem genezen van kanker geen overwinning
Door te praten over ‘de strijd’ tegen kanker, gaat de aandacht te veel uit naar de behandeling en te weinig naar de uitbehandelde eindfase, meent Schelto Kruijff.

https://www.volkskrant.nl/wetenschap/kanker-dan-voer-je-oorlogstaal~a4144993/?hash=5678295ec93c68cc33638806d1e0f2521f47a57f

Kanker? Dan voer je oorlogstaal

Essay: oorlogsmetaforen over kanker

Het is een vijand waartegen je moet vechten en als je dan hebt gewonnen, ben je een overlevende. Als we het hebben over kanker, gebruiken we al snel oorlogstaal. Daar zijn terecht bezwaren tegen.

@12 , als je wilt blijven leven, heb je eigenlijk helemaal geen keus, want zonder behandeling ga je in ieder geval dood. Ik heb er dan ook nooit iets dappers in gezien, dat ik de behandeling ingegaan ben, ik wilde gewoon niet dood. Daarbij vind ik een keus maken niet echt dapper strijden, het hele leven bestaat uit keuzes.

@11
[ @9 , oh ja. En naderhand hoor je steeds: "wees blij dat je nog leeft", als je iets zegt over de gevolgen die de ziekte en behandeling hebben gehad. ]

Ja precies! Iedereen heeft de mond vol over kanker en de kankerpatiënt, maar echt luisteren is er maar al te vaak niet bij. Er wordt door de buitenwereld over je gepraat, maar zelden met je.

En met name rondom kanker staan de beste stuurlui zeer zeker aan wal.

Ik heb wel eens iemand horen zeggen dat nadat een bekende van haar overleed na een kankerbehandeling, dat deze patiënt volgens haar niet haar best genoeg had gedaan, ze had bijvoorbeeld niet allerlei voedseladviezen opgevolgd.

Dus lijken kankerpatiënten (waarvan de overlevingskans per persoon toch al erg verschilt) in een soort rol geduwd dat het doodgaan hun eigen schuld is als ze er niet alles aan hebben gedaan (niet voldoende strijd hebben geleverd). Dat is de grootste onzin, en nog grievend naar nabestaanden toe ook. Ik ben het dus helemaal eens met dit artikel.

@17
Kankerpatiënten worden inderdaad vrijwel meteen in een rol geduwd en zelfs in meerdere tegelijk en daardoor komt het meestal neer op: 'Het is niet goed of het deugt niet'.

Volgens Kees v.d. Staaij moeten we gewoon lijden hoor !! (Ben ik dus niet mee eens)

Het heeft, wie zich dat nog kan herinneren lang geduurd voordat het woordje kanker uitgesproken kon, mocht of durfde te worden. Nu zitten we aan de andere zijde en willen zoekend en wel een draai aan die kanker geven.
Het woord allen is onvoldoende, we vinden dat nu we grofstoffelijke behandelingen kunnen krijgen het maar uit moet zijn met het gezeur. Maar zo zit het natuurlijk niet.

Ik wacht ondertussen op RichardR die wellicht ook nog iets kan komen vertellen rond het onderwerp "strijden en/of zeuren bij kanker"

@3 dat is U/jou interpretatie ...

@19 dat is dus niet wat Kees v.d. Staaij zegt....

Ik heb het bij mij eigen vader meegemaakt. Bah!

De dood hoort bij het leven en het is hautain te denken dat je daar een strijd tegen kunt voeren. Als het je tijd is dan gebeurd het en natuurlijk doe je je best verantwoord te leven, maar het zou lekker simpel zijn te beweren dat je dan moeiteloos 100 zal worden. Was het maar waar.

de vraag bij mij is kan je kanker voorkomen?

@26 Niet echt, je kan er een hoop aan doen door je levensstijl maar, als cellen zich toch tot kanker cellen gaan ontwikkelen zitten daar toch meedere factoren achter.

Uit de tekst:
"Het suggereert dat we – bij kanker – ons lot in eigen handen hebben. Dat er dappere strijders zijn en dan ook lafaards, die de kanker zo maar laten winnen. Hij schrijft: ‘Wij kanker-overlevenden weten wel beter. We zijn helemaal niet moedig. Ik zelf was af en toe doodsbang. Je overleeft kanker door een mix van vroege ontdekking, goede dokters en een beetje geluk. Je eigen moed speelt geen enkele rol.”

De uitspraak :

"Waarom we moeten stoppen met zeggen dat je tegen kanker dapper kunt strijden "

Is WE diegene die geen kanker hebben, maar naasten zijn van hun geliefde, vrienden, kennissen etc, die positief over de kanker patiënt willen zijn ipv om te zeggen "Je hebt kanker dus einde verhaal voor je.

Ik heb hier ook ervaring mee en ieder patiënt vecht ervoor.

@28 ; Ik heb niet gestreden hoor. Ik heb gewoon lijdzaam de behandelingen ondergaan die anderen (betaald) bij me deden. Zat geen greintje strijd bij. Was het maar zo'n feest. Dat je je schrap kon zetten en kon verweren. Maar dat is het niet.

Dapper? Hahaha! Nee, dapper was ik ook niet. Eigenlijk was ik laf; bang voor de dood, bang voor de (ver)oordelen van de mensen om mij heen. Eigenlijk vind ik mensen die hun eigen weg kiezen, dwars tegen al die adviezen en 'meningen' in, veel dapperder dan ik was.

Enne.. Ik heb ook niet 'gewonnen' hoor. Dat heeft de chirurg gedaan, de artsen, de medicatie. Ik heb niets 'gedaan' , ik heb alleen 'ondergaan'.

Verder is het niet zo dat wanneer je niet spreekt over 'strijd' je dus spreekt over 'einde verhaal'.. Je kunt ook gewoon meeleven, steun geven, luisteren, helpen met praktische zaken of aangeven dat je je daar geen raad mee weet maar er wel wilt zijn voor afleiding en even doen 'alsof er niets aan de hand is'. Gewoon zonder domme clichés als 'strijd'.

@29 In jouw verhaal herken ik de "strijd" die mijn vader heeft "gestreden". Helaas hebben de behandelaars niet "gewonnen" en is mijn vader aan de gevolgen gestorven.

@26

Soms wel, soms niet .
Soms kan een levenswijze het bevorderen of tegengaan .
Soms kun je er niks aan doen .
Iedereen heeft de aanleg .
En men is er niet achter waarom bij de één zich ontwikkelt en bij de ander niet.
Hetzelfde als met griep: jij krijgt het en je huisgenoten niet.

Optimisme en niet willoos blijven , helpt bij alle ziekten .
De wil om de strijd aan te gaan , kan van invloed zijn op de wil om vervelende behandelingen te ondergaan .
En dat kan soms net de genezing zijn .

@32 Het is vandaar maar een heel klein stapje naar 'als je maar wilt, dan genees je wel' en dus 'als je niet geneest, wilde je niet genoeg', en dat is onwaar en zeer kwetsend.

Mijn broer hing zeer aan het leven, onderging elke behandeling die hem de kans gaf op een maand, een week, een dag extra, wilde nog laten onderzoeken of een nieuw plekje op de foto niet een ontsteking was en geen uitzaaiing op de dag dat hij stierf. Maar het was onontkoombaar; hij stierf.

Het is inmiddels dertien jaar geleden, maar zo'n luchthartige opmerking als de uwe, met de onuitgesproken implicatie dat het mede je eigen schuld is als je niet geneest, daar word ik nog steeds verdrietig en bozig van.

@29

Je hebt gelijk.
niet iedere patiënt gaat er het zelfde mee om met het hebben met kanker.
In eerste instantie is het een grote klap in het gezicht bij diagnose ervan.

Ik zit zelf ook hetzelfde schuitje en ik ben blij dat de medische ontwikkeling nu verder is dan een aantal jaren geleden.
Wel moet ik erbij vertellen in hoeverre het stadium is van kanker in het lichaam.
Tot stadium 3 kan het geneesbaar zijn. Stadium 4 is uitzaaiingen door het lichaam, waardoor de genezingskans nihil en terminaal is.
Voor deze mensen is bovenstaande zin wel van toepassing.

Zelf zit ik in stadium 3 en dankzij de kunde van de behandelaars in AVL is het voor mij de kans op genezing aanwezig.
Ik zit nu in de herstelfase na operatie en ben tot nu toe schoon.

Hier vecht ik voor en geeft hoop op herstel.
Je positiviteit en psyche helpt ook sterk mee in herstel of een dragelijke leven tijdens de periode.
Geef je het op, op het moment van diagnose, dan ben je eigenlijk al dood.

@29

Hi Mariska3

Ik heb endeldarmkanker met uitzaaing en is in na een langdurig chemo en bestraling verleden jaar augustus/september op 5 april dit jaar laparoscopisch verwijderd. Geen stoma en alles is schoon.
Herstel was en is zwaar en zal langdurig scans e.d. moeten ondergaan wat weer spannend is voor de uitslagen.
Heb nu geen last dan alleen meerdere malen toiletbezoeken en erg vermoeid.

Ik hoop voor jou ook spoedig herstel en ga ervoor.

Maarten van de Weijden roept het bijvoorbeeld ook al jaren en terecht:
https://www.kanker.nl/bibliotheek/artikelen/4164-maarten-van-der-weijden-acute-leukemie-over-wetenschappelijk-onderzoek

(**) Geluk
Sinds zijn overwinning wordt hij vaak vergeleken met wielrenner Lance Armstrong. Maar die vergelijking neemt hij met een korreltje zout. "We hebben allebei kanker gehad en zijn daarna sterk teruggekomen als sporter. Toch ben ik anders. Armstrong zegt: 'Ik heb gevochten tegen kanker en heb de ziekte overwonnen'. Dat zul je uit mijn mond niet horen. Toen ik ziek werd heb ik zelf niet veel gedaan. Ik ben op een ziekenhuisbed gaan liggen, onderging de behandelingen en vertrouwde volledig op de deskundigheid van de artsen. Ik vind het zelfs een riskante gedachte dat je door positief te zijn, kunt bijdragen aan je herstel. Dat impliceert dat mensen die het niet halen dat aan zichzelf te wijten hebben. In mijn ogen is het een kwestie van geluk of de behandeling aanslaat of niet."

Maarten van der Weijden blijft vooral nuchter over zijn succes na het overwinnen van zijn ziekte. "Mensen vinden mijn verhaal geweldig, omdat ik zo'n ernstige vorm van kanker heb gehad. Maar waarom zou mijn kanker erger zijn dan die van iemand met darmkanker of huidkanker? Voor mij bestaan er maar 2 soorten: kanker waarvan je geneest en kanker waaraan je dood gaat. Waar het kan werk ik mee aan interviews, want ik merk dat mijn verhaal kankerpatiënten hoop geeft en inspireert." (**)

@34

Wil de minner zich uitleggen.
Misschien heb ik er wat aan.
Dank

@12 ; Haal er deze toch even uit, gewoon omdat het kan:
"Chemo geeft veel nare bijwerkingen, onderga je die behandeling dan weet je dat van te voren. "

Ik kan met een gerust hart zeggen, dat je vooraf absoluut niet weet waaraan je begint, ook al wordt het je uitgebreid verteld. (wellicht als je al ooit een chemo gehad hebt , dat dat anders is.)

@37 ; Vanwege je laatste alinea;
>Je positiviteit en psyche helpt ook sterk mee in herstel of een dragelijke leven tijdens de periode.
Geef je het op, op het moment van diagnose, dan ben je eigenlijk al dood.<

Omdat dat gewoon stierenpoep is. Je 'positiviteit' en 'psyche' hebben er geen drol mee te maken of de medicatie goed aanslaat en of de chirurg het lukt om alles goed weg te snijden.

Tevens is in jouw bewering de andere kant van de medaille dat het 'eigen schuld, dikke bult' is als je aan kanker overlijdt.

@39

"Tevens is in jouw bewering de andere kant van de medaille dat het 'eigen schuld, dikke bult' is als je aan kanker overlijdt."

Zo, dat is nogal wat, wat je me in mijn mond legt.

Succes ermee.

* Verwijderd door de redactie *

@40 , ik ben het met Mariska eens, daarom kreeg je ook van mij een min. En ze legt jou niks in de mond, ze zegt alleen wat het impliceert, als je zegt dat je al bijna dood bent als je opgeeft op het moment van de diagnose. Dan zeg je dus gewoon dat je alleen kunt genezen als je er zelf in gelooft, wat dus gewoon onzin is. Ik heb teveel mensen gekend die die tot het laatst toe bleven geloven dat het allemaal weer goed zou komen. Dat deed het dus niet. Ikzelf daarentegen ben er vanaf het begin vanuit gegaan dat ik dood zou gaan, maar ik ben er nog, al bijna 24 jaar later.

Vraag me ook af op wat voor manier jij 'vecht'.

@42

Goedemorgen Giesje.

Op een mentale manier.
Ik denk niet aan bang zijn.

Voor mij was het een klap in het gezicht op dat moment van diagnose.
Daarna een acceptatie dat ik het heb.

Voor mijn vrouw en kids ligt het anders.

Ik ben bang dat voorgaande eerste reacties door mij niet goed begrepen is.
Ik heb zelf nog nooit gehoord dat ik dapper moet gaan strijden.
Ook niet van andere patiënten. zowel in mijn familie of kennissen kring.

Dus vind ik dit een gevoelig onzin draadje.

Wel van nabestaanden dat hij dapper of niet dapper heeft gestreden.
Onzin. je hebt geen keus.
Het is het soort kanker die je in je hebt en hoeverre het in het lichaam zit.

Wat ik hiermee bedoel is dat je mentaal dapper kunt zijn voor jezelf en je naasten.
Verder ben je natuurlijk afhankelijk.

Hiermee bedoel ik dat je door een positieve mentale houding je leven opdat moment dragelijker is voor jezelf maar voornamelijk ook voor je directe naaste.

Ik hou hier verder over op.

Ieder mens gaat hier anders mee om.

Ik heb me al teveel over mij uitgelaten.

Aanvullend op @43

Alles heeft met emotie te maken. Vooral ook voor je naasten.
Het is hun uiting wat betreft dapper of lafaard.

Maar dat wil niet zeggen dat je als patiënt geen hoop mag hebben en op genezing vecht op wat voor manier ook.

Kijk naar jezelf Giesje.
Je was bang en toch genezen.

Nu weet ik niet in hoeverre het met Mariska3 gesteld is.
Maar het is totaal niet mijn bedoeling om haar te kwetsen.

Ik wens haar dan ook heel veel steun toe.

@43
[ Ik ben bang dat voorgaande eerste reacties door mij niet goed begrepen is.
Ik heb zelf nog nooit gehoord dat ik dapper moet gaan strijden.
Ook niet van andere patiënten. zowel in mijn familie of kennissen kring.

Dus vind ik dit een gevoelig onzin draadje. ]

Hoe krijg je het in hemelsnaam je strot uit. Omdat jij er -bij wijze van grote uitzondering- persoonlijk nooit mee te maken hebt gehad, is het allemaal onzin. Yeah Right!