Goed, jij dacht dus dat kinderen irritant zijn. En dat heb je helemaal goed gedacht. Maar weet je wie minstens zo irritant zijn? De ouders van die kudt kinderen. De evolutie geeft ons mee dat we ons moeten voortplanten en dat gebeurt dan ook op grote schaal. Zelfs de meest infantiele exemplaren van het menselijk ras weten zich voort te planten. En hebben ze eenmaal zo’n vormloze hoop op de wereld gezet, dan valt er geen lol meer aan die mensen te beleven. Elk gesprek, maar dan ook echt elk gesprek gaat over die kudt kinderen. Eerst of het wel of niet doorslaapt, of het borstvoeding moet krijgen of gelijk aan de fles. En wat dan vervolgens de kleur van de ontlasting is. Na een jaar moet het kreng gaan lopen en dus moet iedereen getuige zijn van het feit dat het kind op z’n poten blijft staan. Ergens tussendoor moet het gaan brabbelen. Dan komt er een periode waarin de tiran geen groente meer wil vreten. Het jankt te pas en te onpas, omdat er wat tanden doorheen moeten komen en er begint duidelijk te worden wat voor haarkleur de kroon op de relatie zal krijgen. Daarna moet het naar één of andere school, het moet leren fietsen, veters strikken, zwemmen en ga zo maar door. Als je vrienden hebt die een kleine hebben, kun je de vriendschap maar beter op geven. Overal en altijd zal het alleen nog maar over die kleine gaan en dat zeker 18 jaar lang. Een avondje stevig zuipen zit er niet meer in. Het wonder moet op tijd naar bed en dus kijkt moeders al uren van te voren op haar telefoon of ze nog niet hoeft te vertrekken. Ieder gesprek wordt onderbroken als er een scheet op de babyfoon te horen is. Nee, gezellig wordt het niet meer. Kortom, denk eerst eens heel goed na wat je andere mensen aandoet voordat je zo’n mormel op de wereld zet!