De vuigheid van PowNed is doodnormaal
De normalisering van haat is een veel bredere kwestie dan een enkel bericht.
Deze weken waren roerig. Professioneel en privé waren mensen bezorgd vanwege mijn laatste column. Daarin was ik open over mijn positie als zwarte vrouw binnen de witte journalistiek.
Ik was eerlijk over de bak racisme die mijn kritiek op racisme losmaakt en de stilte daarover vanuit mijn collega’s. Daarna werd ik weer bedolven onder hatelijke, en heel veel lieve berichten. Het ging mij niet om mij, maar om een grotere kwestie: normvervaging in de journalistiek door de vermenging met blogs die hun nieuws larderen met van racisme en seksisme doordrenkte opinie en die het schofferen en intimideren van individuen, machtig of gemarginaliseerd, tot onderzoeksmethode rekenen. Mijn betoog ging over de normalisering van haat.
Welke figuren uit de traditionele media of de culturele elite houden een site als TPO in leven?
Het begon met mijn kritiek op de PVV-poezenpropaganda bij Jinek op NPO 1 en liep langs een presentator van RTL Z die dat verdedigde naar het pestblog The Post Online (TPO). Daarop werd ik in een podcast door oprichter Bert Brussen als handelswaar aangeduid in het bijzijn van die RTL Z-presentator. Er zijn blijkbaar lijnen tussen een programma op de publieke omroep, een programmamaker op een commerciële zender en een private treitersite. Hoe zien die banden eruit en welke figuren uit de traditionele media of de culturele elite houden een site als TPO in leven? Via google stuit je bijvoorbeeld op Yoeri Albrecht. Deze directeur van het invloedrijke debatcentrum De Balie - waar begin dit jaar het deporteren van moslims openlijk werd besproken - is ook voorzitter van Vereniging Veronica, die een meerderheidsbelang heeft in TPO. Die is weer opgericht door Brussen, die ooit hoorde bij de vader aller Nederlandse treitersites GeenStijl (GS).
Gevestigde orde
De uit GS ontstane publieke omroep PowNed ging dinsdag te ver met de gebruikelijke onsmakelijkheid toen het over een verdronken Syrische tiener, die niet kon zwemmen, schreef dat hij de andere badgasten in een Venloos zwembad met zijn dood ‘een vervelende dag bezorgd’ had. Ook stond er dat “zelf nadenken en vooral luisteren iets is waar deze categorie mensen blijkbaar grote moeite mee heeft”. Terecht was er massale verontwaardiging. Maar over een artikel vol moslimhaat over een vrouw die in Frankrijk niet met boerkini in het privézwembad van haar gehuurde vakantiehuis mocht, ontstond geen ophef. De vuigheid van PowNed, zeven jaar onderdeel van het publieke bestel, voorloper GS en nakomelingen als TPO is namelijk allang normaal en deel van de gevestigde orde.
Het klimaat kritisch onder de loep nemen, is zinniger dan tijdelijke woede
Politici die niet beticht willen worden van gebrek aan branie of contact met de ‘boze burger’, spreken gretig, maar vaak ook bangig in de roze microfoon. Voormalig PowNed-verslaggevers zijn opgegaan in ogenschijnlijk keurige programma’s als ‘EenVandaag’ (Jojanneke van den Berge) en ‘Keuringsdienst van Waarde’ (Daan Nieber). Ton den Boon prees in deze krant de taalverrijking door GS vanwege woorden als ‘reaguurder’. Hij had ook GS-termen als ‘dobbernegers’ kunnen noemen (voor Afrikaanse migranten die de Middellandse Zee wel of niet overleven. Ze hebben daar iets met verdrinking).
Afgezien van oprispingen van verzet, zoals de adverteerdersboycot tegen GS door vrouwelijke journalisten, hebben we collectief aanvaard dat racisme, seksisme, en moslimhaat onderdeel zijn van (in het geval van PowNed met belastinggeld gesponsorde) journalistiek. Het artikel over de Syrische tiener is weggehaald. Alles weer oké. Maar het gaat niet om PowNed of TPO, maar om het maatschappelijke klimaat waarin zo’n artikel het daglicht kan zien. Dat klimaat blijvend kritisch onder de loep nemen, is zinniger dan tijdelijke woede.