Aantal kinderen met autisme explodeert. Dit is waarschijnlijk de oorzaak (welingelichtekringen.nl)

Ik ken in ieder geval 1 persoon met een autisme achtige aandoening (PDD NOS) en daar was al duidelijk iets "anders" toen hij nog nooit in zijn leven een beeldscherm had gezien.

Ze blijven maar van alles bedenken om degenen, die onze lichamen vervuilen, via welke route dan ook, buiten schot te houden, en de schuld op onszelf te werpen. Hoe Amerikaans.

Ze zullen binnenkort wel met een online therapie komen.

@52
Ah, die ken ik:

"Precious bodily fluids"

* Verwijderd door de redactie *

@55 Als er eentje is die de weg kwijt is ben jij het. 0,0 verstand van zaken, 0,0 bewijs leveren en klinklare leugens als waarheid beschouwen.
Nee die paar mensen die jou geloven hebben het ook niet begrepen.

@55
"Je geloofwaardigheid is al minus 10."
Uit jouw mond is dit een groot compliment. Dank!

"Maar om gebrek aan beweging, biologische voeding e.d. als mogelijker veroorzaker te zien, dan denk ik dat je het zicht volledig kwijt bent."
Jouw lees- en begripsvermogen laten je kennelijk wat in de steek; ik zal het nog even wat uitgebreider toelichten.

Ik geef net zoals jij een lijstje met zomaar wat dingen die de afgelopen decennia zijn toegenomen. Ik zeg ook expliciet dat biologische voeding en supplementen geen plausibele kandidaten zijn, maar dat is je kennelijk ontgaan (al zou overmatige inname van bepaalde vitaminen weer wèl negatieve invloeden kunnen hebben).
De andere genoemde dingen zijn, anders dan jij denkt, echter niet à priori onmogelijk: autisme is immers aangeboren, en dingen zoals een gebrek aan beweging, overgewicht, stress enzovoort *van de zwangere moeder* kunnen wel degelijk hun weerslag hebben op de ontwikkeling van het kind. Al deze dingen veranderen de spiegels van allerlei hormonen en andere stoffen in het bloed van de moeder, en die werken deels ook in op het kind. Idem trouwens hormoonverstoorders en fijnstof uit jouw lijstje.

Ik neem aan dat het zo wat duidelijker is. Nee, je hoeft me niet te bedanken, graag gedaan

'ts niet verkeerd dat er wat meer gekeken word naar autisme ik ben zo'n kind , ondertussen al weer een tijdje volwassen met een etiket , maar in mijn dagen werd eigenlijk juist te weinig gekeken , tegenwoordig lijkt het net andersom , er moet een gulden middenweg gevonden worden.

@58
Precies! En wat mij (als halve autist) ook bijzonder stoort, is dat met name de antivaccinatieranddebielen suggereren dat autisme een absolute gruwel is, dat kinderen beter nog dood kunnen zijn dan autistisch. Hoe arrogant(*) het misschien ook klinkt, ik ben behoorlijk blij met hoe mijn hersenen werken.
Nee, zwaar autisme is voor niemand leuk, maar zeker de wat lichtere gevallen zouden erg gebaat zijn bij een wat positiever beeld en inderdaad een wat normalere omgang, zonder voortdurende aandacht voor de 'afwijking'.

*: Maar het kan me als autist toch nauwelijks iets schelen hoe mensen over me denken, dus al ben ik arrogant: no problemo hier ... hahaha!

@47
"Mij valt tegenwoordig iets anders op: minder pubers maar meer ouders die als zombies zich gedragen."
Ja, ook dat... zonet nog, op weg naar de winkel: mama duwt met de ene hand de kinderwagen en is met de andere hand druk in de weer met de mobiel. Geen enkele interactie met het kind, alle aandacht gaat naar de telefoon, in ieder geval gedurende de paar minuten dat ik achter ze liep. Dat lijkt me toch ook niet bevorderlijk voor het kind.

Uit het artikel : "kinderen tussen de 0 en 4 jaar brengen te veel tijd achter een beeldscherm door. "

Kinderen tussen de o en 4 jaar?????

* Verwijderd door de redactie *

* Verwijderd door de redactie *

@63
Wat een onzin. Mobieltjes en schermen als oorzaak.En wat in de tijd toen het nog niet of nauwelijks bestond?En hoe zit het dan bij jonge kinderen die uberhaupt met die dingen nog niet in aanraking zijn geweest?

@59 Dan ben je een van de gelukzalige voor heel veel autisten is het moeizaam om zich conform de wereld van de niet autisten te begeven , ik heb er zelf heel veel last mee gehad toen ik volwassen werd , ik had moeite met leren , niet omdat ik niet kon , maar gewoon omdat het niet wou lukken , dus ben heel vroeg in mijn leven gaan werken , dat wou ook niet lukken , en daardoor werd ik heel onzeker over mijzelf , uiteindelijk terecht gekomen bij een Sociale Werkvoorziening , en nou heb ik een plekkie gevonden waar ik wel mee kan leven , maar toch had ik liever gehad dat niet nodig was , en ik denk ook dat betere begeleiding een paar dingen gemakkelijker hadden gemaakt.

Ondertussen heb ik steeds meer mijn vrede er in , maar er zijn wat haken en ogen , wat ik wel jammer vind.

Ik meende de laatste tijd overal al een soort van 'explosies' te horen.
Dus > 'This is it" ( zei Michael Jackson ooit ook al )

Over Michael J. gesproken.
Hij wentelde in de massa-aandacht en glorie/aanbidding van 'zichzelf ' ....
althans hij meende dat dat hemzelf betrof ....maar dat was in wezen niet zo.
Hijzelf (zijn onderbewuste) wilde alleen maar bevestigd worden als autonome
en welkome entiteit.
Kennelijk vond hij "Zelf" zichzelf niet in zijn geboorte-omgeving en ...tragisch ... want later al helemaal niet als artiest/ster.
Hij voelde zichzelf ws nooit echt compleet, nooit echt gekend en dat leidde tot de
ontwikkeling van een vals Zelf-model, (Zoals de buitenwereld en de $$ hem wilden
zien) . Het enige verweer daartegen was een vorm van specialisme /perfectie
ontwikkelen waar niemand van buiten aan kom tippen, en dat ook niet kon
handelen. In feite isoleerde hij zichzelf in de perfectie van de illusie uniek te zijn
in zijn perfecte en door de Provider$ en fans gewenste performance.
Eigenlijk leefde hij rond en om het Zelf een vorm van gevangen zijn
in een vorm van Autisme.

Veel jongeren en kinderen bewonderden hem en probeerden "Hem" te zijn ,
"Hem" te kopieren of in elk geval ook de illusie van een "ster" te zijn .
Veel jonge zielen lopen zo het risico het "Zelf" te verliezen voor lange tijd
omdat de grote Illusie verwezenlijkt dient te worden ( *Ster worden ).
Beroepsmatig (carriere /studie ) raken zo ook nogal wat jonge zielen
hun ware Zelf kwijt en geraken in een spiraal van een rol-illusie /wens na
te leven , na te spelen......en dat moet wel leiden tot een "Zelf-energie" (onderbewustzijn ) dat sterk aan de ziel gaat trekken , naar binnen toe .
(Om niet verder af te dwalen van de ware aanleg in je Zelf)
Hetzelfde speelt dezer tijden ook met de digitale Social-Media en vermeende
vrienden die aldaar ook niet het ware zelf kunnen vinden , want de ontmoeting
aldaar klopt niet basaal gezien en moet wel leiden tot een scheve projectie. )

Etc etc. ....Het zijn droevige ontwikkelingen , tijdens deze mediale en digitale tijden .

Mijn ene kleindochter heeft een autistische stoornis, én ADHD, door problemen bij haar geboorte. Als er 1 kind wat nooit, maar dan ook nooit achter een beeldscherm zit, is zij het.
Mijn andere kleinkinderen zitten geregeld achter een beeldscherm en bij hen is geen enkele stoornis ontdekt.
Ze móeten persé een naam aan geven, ze móeten persé weten waar het vandaan komt, ze móeten persé een rugzakje hebben.
60 jaar geleden, toen ik jong was, hadden wij alle kinderen uit het dorp in de klas, de een kon niet zo goed leren/lezen/rekenen, maar zijn handen konden maken wat zijn ogen zagen.
Een meisje met syndroom van Down zat ook gewoon bij ons in de klas, ze liep achter, maar wat had ze een plezier. Onze klassen (klas 1 en 2) (klas 3 en 4) (klas 5 en 6) zaten met zeker 34 kinderen, er was discipline (wat tegenwoordig ver te zoeken is), er werd geluisterd (wat tegenwoordig een mooie droom lijkt) Het ging allemaal prima, er kwamen geen ouders naar school om te vertellen wat hun kind nodig had van school, ze gingen naar school en als je daar op je duvel kreeg, kreeg je het thuis nog eens, want: er moest gelúisterd worden, kom daar tegenwoordig nog eens om.
Ikzelf werd vastgebonden aan mijn stoel en mijn stoel aan de tafel, geregeld kukelde ik met alles om (ADHD) maar dat werd allemaal normaal gevonden, ik heb er geen enkele trauma aan over gehouden.
Waarom o waarom moet overal een sticker op geplakt worden, waarom moet bijna elk kind een rugzakje hebben, waarom moeten leerkrachten elke dag een vorderingsstaatje over élk kind opschrijven. Tegenwoordig wordt er gesproken over targets, zelfs bij de kleuterschool.
Allemaal terug trekken, zorgen dat kinderen gewoon luisteren (taak van ouders), dat leerkrachten gewoon gelijk hebben, en niet Xaviertje of Dragondatje. Nee is nee, dat moet ook weer eens geleerd worden.
En autistische kinderen kunnen ontzettend slim zijn, er is iets in hun gedrag dat aantoont dat de keurslijven van het constant moeten presteren te groot zijn.

@60 daar zijn onthutsende filmpjes van onderzoek over. Moeder die zonder enkele emotie met haar kind omgaat en wat dat met dat kind doet. Ik kan er gaat niet naar kijken zo erg. Gelukkig was dit alleen voor het onderzoek, maar het geeft inderdaad het belang van interactie aan.

* Verwijderd door de redactie *

* Verwijderd door de redactie *

@43 ; Cursus begrijpend lezen misschien een oplossing voor je?