Van Laarhoven was eigenaar van The Grass Company.
Hij opende 35 jaar geleden zijn eerste coffeeshop in Tilburg. Daar kwamen in de loop der jaren meerdere vestigingen bij. Vijf jaar geleden verkocht de eigenaar het bedrijf en verhuisde met zijn vrouw en twee kinderen van nu 7 en 14 jaar oud naar Thailand.
In 2014 werd Van Laarhoven aangehouden.
De Brabander werd verweten in Nederland geld te hebben verdiend met handel in softdrugs, iets wat in Thailand verboden is. Om deze reden werd hij veroordeeld tot een straf van 103 jaar cel.
Deze straf werd in juni 2017 door de Thaise rechter bevestigd, maar verlaagd naar vijftig jaar. Effectief betekent dit dat Van Laarhoven over twintig jaar vrij komt.
Tijdens verhoren in de civiele procedure die Van Laarhoven inmiddels tegen de Nederlandse staat heeft aangespannen, werd duidelijk dat de aanhouding plaatsvond in opdracht van het Openbaar Ministerie in Nederland.
De Nederlandse staat weigert de Thaise staat te vragen Van Laarhoven naar Nederland te halen.
Met de civiele procedure willen de advocaten van de coffeeshophouder de staat dwingen dit alsnog te doen. Onder meer de Nederlandse officier van justitie die Van Laarhoven in Thailand liet arresteren, moest onder ede getuigen over zijn handelen in de zaak.
Het is zeer uitzonderlijk dat een OvJ hiertoe wordt gedwongen; eerder gebeurde dit bijvoorbeeld tijdens de IRT-affaire en in de zaak-Demmink, waarin een topman van het ministerie van Justitie werd beticht van seks met minderjarige jongens.
De Tweede Kamer wil dat de staat Van Laarhoven naar Nederland haalt.
Negen politieke partijen willen dat het kabinet ervoor zorgt dat de coffeeshophouder naar Nederland kan komen. Bovendien willen de partijen weten waarom een ambassademedewerker de Thaise autoriteiten überhaupt heeft gevraagd om een strafrechtelijk onderzoek naar Van Laarhoven.
Het gaat om coalitiepartner PvdA en oppositiepartijen D66, SP, GroenLinks, 50Plus, Partij van de Dieren, de fractie Houwer, de Groep Klein en de Groep Bontes Van Klaveren.
Minister van Justitie Ard van der Steur liet half september weten dat het kabinet zich niet met de zaak wil bemoeien. De Nationale Ombudsman gaat wel onderzoek doen naar de zaak-Van Laarhoven. De staat zou mogelijk niet zorgvuldig hebben gehandeld in de kwestie.
De omstandigheden in de Thaise cel zijn erbarmelijk.
Hij deelt een cel van vijftig vierkante meter met vijftig andere gevangen. In de kooi is geen toilet aanwezig.
Ook zijn er nauwelijks medische voorzieningen in de gevangenis. De Nederlander kampt volgens zijn advocaat met nier- en hartproblemen en is meer dan veertig kilo afgevallen.
Van Laarhoven is in Thailand tegen de straf in beroep gegaan, maar het is zeer onduidelijk wanneer dit hoger beroep wordt behandeld. Er is in Thailand geen wettelijke termijn voor het in behandeling nemen van dit soort verzoeken.
Van Laarhoven heeft een smeekbede geschreven aan Willem-Alexander.
De coffeeshophouder vraagt de koning om hulp en hoopt dat Willem-Alexander zich persoonlijk met zijn "hopeloze situatie" wil bemoeien. "Mijn lot ligt in uw handen", schrijft Van Laarhoven. "Ik ben geen nationaal exportproduct. Ik ben geen dj, geen journalist of fotomodel waar heel het land trots op is. Maar ik ben nog steeds wel uw onderdaan. Een onderdaan die uw hulp nodig heeft, heel hard nodig. Bevrijd mij alstublieft uit deze Thaise hel."
Het sturen van de brief aan Willem-Alexander heeft ook te maken met het recente overlijden van de Thaise koning Bhumibol. "Het is bij een troonsopvolging niet ongebruikelijk om sommige gevangenen gratie te verlenen", stelt raadsman Sidney Smeets. De Oranjes onderhouden van oudsher goede banden met het Thaise koningshuis.
De advocaten trekken een vergelijking met de zaak-Van der Dussen.
De Nederlander zat twaalf jaar onterecht vast in een Spaanse cel en verwijt de Nederlandse overheid nu ook onzorgvuldig handelen. Hij eist nu een schadevergoeding van zes miljoen euro van de Nederlandse staat.
"De omstandigheden in de Thaise gevangenis zijn echter nog vele malen erger dan in Spanje", aldus Smeets. "Johan heeft er weinig aan als de overheid over twaalf jaar pas de gemaakte fouten erkent en de zaak vervolgens afdoet met een 'sorry: foutje, bedankt'-briefje".