Direct naar artikelinhoud

Gore vistaart bestond niet echt: topchefs vallen door de mand

De 'Urker vistaart' was jarenlang niets meer dan een verzinsel van drie melige pubers en een zelden geraadpleegde Wikipediapagina. Tot het gerecht op televisie kwam. Pas nu blijkt dat topkoks Robert Kranenborg en Julius Jaspers er met boter en suiker in zijn gegaan.

Urker vistaart

Drie scholieren maakten in 2009 een Wikipediapagina aan over de Urker vistaart: een zoute taart met makreel, zuurkool en metworst. "Het is een oud recept, en stamt uit de tijd dat Urk nog een eiland was. Door de lokale bevolking wordt deze taart ook wel de smaak van de Zuiderzee genoemd," schreven ze.

Klein maar niet onbelangrijk detail: de Urker zeetaart bestaat niet en heeft ook nooit bestaan. Het gerecht was een verzinsel van de drie jongens, die wel meer verzinsels voor de grap op Wikipedia zetten.

Tot hun eigen verbazing en hilariteit zagen zij jaren later hun taart terugkomen in het programma Topchef: De 12 Provincies. Koks Julius Jasper en Robert Kranenborg maakten hun eigen variant op de Urker vistaart met kreeft, makreel, mosselen en zuurkool. "Heerlijk," zei een deelnemer na het proeven van het baksel.

Volkomen lariekoek
Deze week deden de drie geestelijk vaders van de vistaart hun bekentenis aan website Munchies. Proestend van het lachen hadden ze in 2013 hun verzonnen gerecht op tv teruggezien. "We wilden het meest smerige recept ooit verzinnen, iets wat niemand ooit zou willen maken," zeggen ze.

Julius Jaspers ziet er ook de lol wel van in. Voor het programma zocht hij een gerecht dat typisch was voor de provincie Flevoland, en dat viel niet mee. Zo kwam hij uit bij de Urker vistaart. "Ik weet dat Wikipedia niet altijd klopt, maar ik had er nooit over na­gedacht dat er ook dingen opstaan die volkomen lariekoek zijn. We dachten: zuurkool met makreel en metworst? Nou ja, dat klinkt niet zo héél vies of onlogisch."

Inmiddels staat de Wikipedia­pagina op de nominatie om te worden verwijderd.

We dachten: zuurkool met makreel en metworst? Nou ja, dat klinkt niet zo héél vies of onlogisch
Julius Jaspers