'Personeel drinkt koffie in Duitsland en gaat in Nederland naar de wc'

• 

  Karin Alberts

  Verslaggever Koninklijk Huis

Pal voor de entree van het nieuwe pand van Arion in Heerlen staat een kleurrijke eyecatcher: een origineel stuk van de Berlijnse muur, inclusief graffiti. Een symbool voor het wegvallen van muren en het slechten van grenzen. En dat is precies wat directeur Erik Joosten van het gezondheidshulpmiddelenbedrijf in dit nieuwe pand wil doen: grenzen slechten. Het gebouw is op de landsgrens gebouwd en het staat dus op zowel Nederlands als Duits grondgebied.

"Maar daar is bijna niets van te zien", vertelt Joosten terwijl hij door het nog lege pand loopt. Schilders zijn bezig een wand fel groen te schilderen, verderop draait een monteur schroeven aan. "We lopen nu op Nederlands grondgebied en...", drie ferme passen terwijl hij schattend naar de zijgevel kijkt, "Nu staan we in Duitsland."

Het enige waaraan zichtbaar is dat het gebouw in twee landen staat, zijn de twee afsluitbare directiekamers in de verder open ruimten. Joosten: "We hebben namelijk een BV en een GmbH onder dit dak. Besluiten voor de Duitse GmbH, moeten op Duits grondgebied worden genomen, besluiten voor de Nederlandse BV op Nederlands grondgebied."

Het bedrijf maakt innovatieve hulpmiddelen voor de gezondheidszorg. Aan- en uittrekhulpen voor elastische kousen en swash, doekjes om bedlegerige patiënten te wassen zonder water. Joosten richtte het bedrijf in 1994 op en verkoopt zijn producten inmiddels in ruim veertig landen. Na de zomervakantie verhuist zijn personeel van de huidige locatie in Geleen naar het tweelandengebouw in Heerlen/Aken.

"Ik ben opgegroeid in deze streek waar je Duitsland en België bijna kunt aanraken", vertelt Joosten. "Privé gaan we heel makkelijk boodschappen doen in een van de buurlanden en is de grens nauwelijks voelbaar. Maar zakelijk is die grens nog heel erg aanwezig."

Polderen

Joosten wil graag zowel Nederlands als Duits personeel. Waarom? Omdat hij een beter en sterker bedrijf denkt te maken met beide nationaliteiten binnenshuis. "Nederlanders zijn creatiever maar polderen graag. Alles gaat dus wat trager. Duitsers zijn misschien wat minder creatief maar zeer pünktlich en ze weten van aanpakken."

Was het dan niet eenvoudiger om gewoon Duits personeel te werven voor het Nederlandse bedrijf? Joosten schudt zijn hoofd. "Duitsers zullen niet komen werken als ze onder de Nederlandse wetgeving vallen, vanwege fiscale zaken, pensioenopbouw, vakantiedagen. Door dit nieuwe pand kunnen ze op eigen grondgebied op de loonlijst staan."

Langere heipalen

Het bouwen was een nog complexer en tijdrovender avontuur dan Joosten zich vooraf had voorgesteld. Beide landen hebben andere bouw- en veiligheidsvoorschriften en bij het bouwen geldt dat in het hele pand aan de strengste van de twee normen voldaan moet worden.

"Omdat dit volgens Duitsland aardbevingsgevoelig gebied is, hebben we langere heipalen moeten gebruiken dan de Nederlanders voorschreven. De Duitse wet wil dat we brandwerende verf gebruiken, die tienduizenden euro's duurder is. En de Duitsers willen net als in vliegtuigen een lichtgevende signalering in het hele gebouw zodat je ook bij rookontwikkeling de uitgang kunt vinden."

Joosten wijst naar een vierkant stenen hok in de hoek van de hal. Er zit een mist-installatie in. Op het moment dat er brand uitbreekt wordt niet met water gesproeid, maar wordt het verneveld. Dat kost minder water en levert minder waterschade op.

"Het is een nieuwe technologie die in Nederland al bekend was, maar in Duitsland nog niet", zegt Joosten. "Dus moesten we met een palet vol swash-producten naar Duitsland. Die hebben ze in een gecontroleerde omgeving in de fik gestoken en daar hebben ze die verneveling op los gelaten. Daarna kregen we pas toestemming om die installatie hier neer te zetten."

Made in Holland

Nu het pand bijna af is, loopt Joosten tegen de meer praktische uitvoering aan. "We werken straks met beveiligers uit Nederland. Maar mogen die ook een controle doen op Duits grondgebied? En hoe zit het qua verzekering voor het personeel? Stel dat iemand een been breekt aan de andere kant van de grens?"

Want ja, het personeel zal straks ongemerkt misschien wel tientallen keren per dag de grens passeren. Drinkt koffie in Duitsland en gaat naar de wc in Nederland.

Ondanks alle gedoe en kosten gelooft Joosten heilig in de onderneming. "Ik denk dat de synergie groot is. Dat we straks kriskras door het bedrijf die nationaliteiten samen kunnen brengen en kunnen profiteren van de sterke kanten van beide culturen. Van financiën, tot HR, tot marketing, tot in de fabriek. Straks hebben we bovendien producten die zowel Made in Germany als Made in Holland zijn, wat qua imago goed is. Bovendien halen we nu alles in Nederland, van schilders tot leveranciers. Soms is het interessanter om iets in Duitsland te halen en dat kan straks zonder extra kosten."

Idealisten

Zou hij het collega-ondernemers aanraden, bouwen op de grens? Joosten hoeft niet lang na te denken. "De rationalisten niet, de idealisten wel. En op dit bedrijventerrein zijn nog percelen die over de grens liggen, dus het kan!"