Direct naar artikelinhoud

Vooral ouderen storten zich met ware doodsverachting in het verkeer

Wiel Senden.Beeld Guus Dubbelman/de Volkskrant

Er waren tijden dat we ons vooral zorgen maakten over het rijgedrag van jongeren. Over hoe ze met hun opgevoerde brommers levensgevaarlijke toeren uithaalden of er lekker op losscheurden in hun eerste auto, James Dean achterna.

Tegenwoordig zijn het vooral ouderen die zich met ware doodsverachting in het verkeer storten. Mannen als Wiel Senden die op 66-jarige leeftijd nog steeds elke dag zijn snelheidsrecord wil verbeteren en zich niet graag laat vertragen door stoplichten of medeweggebruikers. Of bejaarden op een elektrische fiets die met gemak de 50 kilometer per uur aantikt. Born to be wild! De jeugd van tegenwoordig daarentegen wil helemaal geen auto meer. Rustig pedaleren is goed genoeg. Gelukkig hebben we Max Verstappen nog, anders was snelheid definitief en geheel voorbehouden aan onze ouderen.