Het ontwerp van staatssecretaris voor Dierenwelzijn Bianca Debaets (CD&V), dat een voorstel van Ecolo-Groen van een jaar eerder overneemt, voorziet in een verbod op het dwangvoederen op dieren. In de praktijk slaat dat voornamelijk op de productie van ganzenlever of foie gras, waarbij ganzen of eenden dwangmatig gevoederd worden zodat hun lever onnatuurlijk groot wordt.

Het gaat weliswaar om een symbolisch verbod want in het hoofdstedelijk gewest zijn er geen dergelijke kwekerijen, in tegenstelling tot Vlaanderen of Wallonië. Maar Debaets wees erop dat ze in overleg is met de andere gewesten opdat zij het Brusselse voorbeeld zouden volgen. Bovendien is het verbod op de productie een krachtig signaal naar de consumenten toe, benadrukte ze.

De Belg consumeert gemiddeld jaarlijks negentig gram foie gras per persoon en is daarmee de tweede grootste consument van de omstreden delicatesse wereldwijd. Het overgrote merendeel van de foie gras wordt geïmporteerd. In ons land zijn tien producenten actief, goed voor een productie van zowat 25 ton per jaar. Ter vergelijking: Frankrijk produceert jaarlijks 20.000 ton, 800 keer meer.

‘Wat is het volgende? Een verbod op walvissenjacht?’

Liesbet Dhaene kondigde aan dat N-VA de tekst in plenaire zal goedkeuren (de fractie heeft in commissie geen stemrecht) maar ze wees erop dat het om een symbolische stemming ging omdat er geen producenten in Brussel zijn. ‘Wat is het volgende? Een verbod op walvissenjacht?’, vroeg ze zich af, terwijl ze hekelde dat haar voorstel van resolutie over onverdoofd slachten niet eens op de commissieagenda geraakt.

‘En dat is een thema dat wel relevant is in het Brussels gewest, waar in tegenstelling tot Vlaanderen en Wallonië nog steeds geen algemeen verbod is. De commissievoorzitster heeft mij een brief geschreven waarin ze stelt dat de bespreking zowel door meerderheid als oppositie, dus ook de groenen, niet opportuun geacht werd’.

Annemie Maes ontkende dit en benadrukte dat Groen de discussie over dat onderwerp niet uit weg wil gaan.