recensieZe zong met gemak het grootste deel van de Concert at Sea-programmering naar huis. Toch bleek het optreden van Anouk aan de Brouwersdam vanmiddag niet onvergetelijk, zag Stefan Raatgever.
Stefan RaatgeverLaatste update:01-07-17, 17:37
CONCERT ANOUK OP CONCERT AT SEA 3 STERREN
Haar optreden op de Brouwersdam was vooraf het spannendste evenement van de tweede dag van het festival
Haar optreden op de Brouwersdam was vooraf het spannendste evenement van de tweede dag van festival Concert at Sea. Want Anouk was tussen even veilige als trefzekere namen als Racoon, UB40 en Bløf veruit de grilligste keuze op het affiche.
Tegen het decor van de golvende branding, met de meeuwen boven haar stilhangend in de zeebries, was de locatie perfect voor een memorabele show. Die kwam er niet. Voor Anouks begrippen was het optreden aan de Zeeuwse kust zelfs verrassend gewoontjes.
De zangeres kan, geladen met de energie van maanden niet optreden live nog steeds ongenadig uithalen. Dat gebeurde in mei nog in de Amsterdamse Ziggo Dome, maar vergeleken met die vurige concerten was haar Concert at Sea-set nogal timide.
Minder meeslepend
Vergelijken was verleidelijk omdat de zangeres koos voor een gecomprimeerde versie van die Ziggo Dome-show met onder meer een akoestische versie van Wigger en een bluesy uitvoering van Three Days in a Row in de opening. De arrangementen waren dezelfde, maar klonken net iets minder meeslepend dan eerder. Zelfs op die heerlijke schreeuwnoot in Three Days in a Row zocht de zangeres de grens niet op.
Anouk zingt op een gemiddelde dag nog steeds 90 procent van de huidige Nederpop naar huis, maar veel beter dan gemiddeld Anouk-niveau werd het nu niet.
Sterk slot
De zangeres - die het spreken tot het publiek opnieuw tot een minimum beperkte - beschikt over een hitreservoir om van te watertanden. Die wetenschap bood haar de ruimte om haar moderne evergreen Girl al halverwege de set weg te geven. Wetend dat er nog genoeg publieksfavorieten wachtten: Nobody's Wife (in een donderende uitvoering het hoogtepunt van de show), het delicate maar in de wind gedeeltelijk verwaaide Lost en het bruisende Good God.
Zo speelde Anouk voor 40.000 fans een sterk slot van een optreden dat over de gehele linie ruim voldoende kwaliteit herbergde, maar te mat was om werkelijk onvergetelijk te worden.
