Razendsnelle islamisering verandert Nederland (middenoostenandersbekeken.nl)

Oh, ja en ik als kenner van antieke pendules vergat het te melden, op al onze wijzerplaten staan Arabische cijfers (gelukkig maar twaalf) maar toch.

Dat is me toch wat, 12 Arabische cijfers.

@600 . Jij weet niets, helemaal niets van mijn politieke opvattingen en van de cultuur waar ik uit kom, in zit en zal verdedigen. Daar, van dat alles weet jij niets.

Alles wat jij daarover schrijft komt uit jouw wraakzuchtige pen. Jij hebt geen afstand meer van je doelgroep. Jij bent en ik stel dat, net als zovelen, zoals Kadaver emotioneel overbetrokken en niet meer in staat tot kritische distantie (= afstand) te kunnen nemen.

@604 . Ik braak niet, dat doe jij richting mij, jij leegt hier je haat en wrok die mijn stukjes bij jou losmaken. Ik onthul jouw haat richting mij en anderen die jouw onderbuik kietelen waarop jij hem leeg laat lopen.

Genoeg hierover. Ik stel dat de Islam ons niets bracht omdat de cultuur van de Islam alleen stilstand kent, achterom kijken zonder vooruit te kijken.

== De culturele verkramping begon al ruimschoots voor het verlies van macht, en kan als de oorzaak ervan worden gezien. Amin Maalouf beschrijft in zijn studie over de kruistochten gezien door Arabische ogen, het gezichtspunt van de moslims over het geheel genomen met veel sympathie. Zijn conclusie is toch hard: terwijl de kruistochten van de elfde tot en met de dertiende eeuw in Europa het begin vormde van een lange periode van bloei, was in de Arabische wereld al voor het begin van de vijandelijkheden de neergang begonnen. Maalouf maakt een balans op: de moslimwereld 'werd overgevoelig, defensief, intolerant en steriel - houdingen die alleen maar sterker werden'.
Er is alle reden voor een zelfonderzoek dat echter wordt vermeden door het voortdurende stellen van de schuldvraag: 'wie heeft ons dit aangedaan?' Het antwoord is: uiteindelijk niemand, de neergang is van eigen makelij en heeft veel te maken met de verwerping van de wetenschappelijke en democratische vernieuwing in Europa vanaf de vijftiende eeuw. Een traditie van onderzoek, experiment en zelfkritiek werd niet op waarde geschat door de Arabische wereld, die lang volhardde in het beeld van de christelijke Europeanen als barbaren, waarvan weinig tot niets viel te leren.
III
De gevolgen van de stagnatie in de Arabische wereld zijn voor iedereen zichtbaar: een aanzienlijke migratie, die alleen maar verder zal toenemen. Voorspellingen leren dat de bevolking in de Arabische wereld, dat wil zeggen de nabije omgeving van het uitgebreide Europa, tot 2020 zal groeien van de huidige 280 miljoen naar ergens tussen de 410 en 460 miljoen. Dat zal de druk op deze samenlevingen doen toenemen: nu al is een meerderheid van de bevolking er minderjarig. Een grote groep jongeren verkeert in een uitzichtloze situatie en wil maar een ding: weg. Arabische regeringen doen weinig om illegale emigratie tegen te gaan of zien er zelfs een drukmiddel in om de rijkere landen tot concessies te bewegen. Dat kun je demografische chantage noemen: kijk maar naar een land als Libië. ==

Het onbehagen in de islam
door Paul Scheffer
2004-09-18

@606 . Dank voor je reactie. Maar echt, ik begrijp ook niet waarom mensen zo door dik en dun de islamcultuur op een voetstuk zetten zonder aan te geven waarom die cultuur van enige betekenis is.

Niet dat ik jouw reactie als opstapje wil gebruiken maar schrijf ik toch, de islamcultuur is een cultuur van stilstand, van fossilatie, verstening.

Ik ontken niet de ontdekkingen en poëzie die door mensen en het gevoel voor schoonheid in die cultuur. Maar dat alles dateert van voor de Profeet of van vlak na zijn 'optreden'. Het is maar de vraag of de opgedrongen en uit nood geboren visie van die Profeet bedoeld was om zijn wereld verder te helpen.

Al die eeuwen komt er niets uit de Arabische wereld. Niks, geen uitvinding, geen ontdekking, geen maanvlucht, geen geneesmiddel, geen medische ontdekkingen. Alles wat de islamcultuur zegt voort te brengen is of gekocht of gestolen. Die cultuur draagt de dood in zich.

== Het beeld van Europa in Arabische ogen is tamelijk eenduidig: tussen de kruistochten van weleer en het hedendaagse imperialisme wordt een rechte lijn getrokken. Daarmee wordt verdonkeremaand dat de geschiedenis van de islam vanaf het begin een geschiedenis van kolonisering is.

De Tunesische historicus Hichem Djait schrijft in La grande discorde: 'Vanaf het moment van zijn ontstaan door de migratie van de profeet naar Medina gaat het om een staat die gericht is op oorlogsvoering en derhalve zijn de veroveringen geen toeval, maar een wezenlijk onderdeel van deze staat in wording. De enige manier om de verschillende stammen te verenigen was een gemeenschappelijk doel, namelijk de voortdurende zoektocht naar nieuwe oorlogsbuit'.

Naast de veroveringen die reikten van Noord-Afrika tot India werd de aanval op Europa al vroeg ingezet. Hoogtepunten waren onder meer de verovering van Andalusië en het Zuiden van Italië (begin 8ste eeuw), de slag bij Poitiers (732), de plundering van Rome (846), de val van Constantinopel (1453), de verovering van de Balkan (16de eeuw) en het herhaalde beleg van Wenen (1529 en 1683).

De opluchting na de vrede van Karlowitz van 1699, die door veel historici als het keerpunt in de machtsverhoudingen tussen Europa en de islam wordt gezien, was dan ook groot.

De oriëntalist Bernard Lewis heeft gelijk: tegen die achtergrond van tien eeuwen militaire aandrang kunnen de kruistochten in de twaalfde en dertiende eeuw, hoe brutaal en barbaars ze in menig opzicht ook waren, worden gekenschetst als 'een lang uitgesteld, zeer beperkt en uiteindelijk niet erg werkzaam antwoord op de djihad'. ==

@613 . Je bent hier behoorlijk grof. Kun je soms moeilijk tegen je ongelijk, is de spiegel die je wordt voorgehouden te zwaar om te dragen? Verdraag je geen kritiek op de cultuur van de Islam?

== Bij het imperialisme van de islam horen alle verschijnselen van culturele onteigening, slavernij, geweld en machtsmisbruik. De slavernij bijvoorbeeld was gelegitimeerd en uitvoerig vastgelegd in de islamitische wetgeving. De afschaffing van de slavernij in het Ottomaanse en Perzische rijk werd pas begin twintigste eeuw gerealiseerd, de wettelijke afschaffing in Jemen en Saoedi-Arabië liet tot 1962 op zich wachten. Nog steeds dringen er berichten door uit Afrikaanse landen als Soedan over vormen van mensenhandel.
De islam als slachtoffer van het imperialisme van anderen, de islam als underdog, is dus een wel erg korte samenvatting van deze eeuwenlange machtsontplooiing, ook buiten Europa. Over Indonesië merkt de schrijver V.S. Naipaul bijvoorbeeld op in Beyond Belief: 'De islam en Europa kwamen vrijwel op hetzelfde moment aan als wedijverende imperialismen'. In zijn woorden gaat het om niet-Arabische volken die tweemaal zijn gekoloniseerd, tweemaal van zichzelf zijn verwijderd en vervreemd. De islam snijdt landen als Indonesië en Iran van hun verleden af: 'de bekeerde volkeren moeten zich losscheuren van hun verleden. Het gaat om de meest compromisloze vorm van imperialisme'. ==

Het onbehagen in de islam
door Paul Scheffer
2004-09-18

@613 . Rustig, ik kom uit Leiden, dat is waar en dat Rembrandt daar toen ook werd geboren zegt me niets. Die man is naar Amsterdam verhuisd.

Niet zo boos worden, lees de stukjes van Paul Scheffer, PvdA-persoon, toch niet de minste.

Lees nou eens mee en probeer als debater je mening wat te herzien op basis van wat een gestudeerd onderzoeker schrijft.

== De nostalgie van veel moslims naar een veronderstelde Gouden Eeuw betreft naast een zoektocht naar godsdienstige zuiverheid vooral een verlangen naar imperiale grootheid. De afkeer van het Westen is derhalve geen afwijzing van het imperiale idee als zodanig, eerder gaat het om een verlies aan eigen macht dat wordt betreurd. Anders gezegd: het anti-imperialisme dat in de straten van Amman, Caïro en ook in Antwerpen, Amsterdam of Lyon door veel moslimjongeren zo hartstochtelijk wordt beleden, heeft weinig met principiële overwegingen te maken, al hult het protest zich wel in de taal van humanitaire beginselen.

II
We kunnen een stap verder gaan: de machtsontplooiing ging hand in hand met een culturele afgrenzing tegenover Europa. In de Arabische wereld overheersen tot op de dag van vandaag grove stereotypen, die ook hier bijdragen aan de vervreemding van moslims ten opzichte van hun omgeving. Het Westen wordt gezien als een samenleving waarin alles en iedereen tot koopwaar wordt gereduceerd, als een verzameling van ongelovige en ontwortelde mensen die vernietigen wat buiten hun materialistische cultuur valt, als een voortdurende samenzwering tegen de moslimwereld.

Wat wordt vergeten, is de geestelijke omwenteling die aan de welvaart vooraf is gegaan en tot in het heden doorwerkt. Daarbij gaat het niet alleen om de wetenschappelijke en technologische revolutie of de ontdekkingsreizen. Het gaat ook om de uitvinding van de moderne democratie, het idee van een gemeenschap die breekt met de traditie dat alleen binnen het familieverband vertrouwen mogelijk is.

Anders gezegd: het wantrouwen tegenover de staat dat de Arabische wereld kenmerkt, is hier overwonnen. De welvaart en de vrijheid horen bij elkaar, men kan niet alleen in de oogst geïnteresseerd zijn zonder de akker te willen kennen. ==

Het onbehagen in de islam
door Paul Scheffer
2004-09-18

==

@618 . Maar ik ben niet extreem-rechts, ik kom uit Leiden, daar was en is iedereen links en van de PvdA. Allemaal armoede, honger en lekkende daken.

De bruinhemden waar jij zo graag op terugvalt komen nu binnen, de SA van Erdogan.

== Die afsluiting van Europa duurde lang en was diepgaand. De Turkse schrijver Orhan Pamuk heeft in zijn roman Ik heet Karmozijn de strijd aan het Ottomaanse hof over de introductie van Venetiaanse schildertechnieken schitterend weergegeven. De miniatuurschilders wilden niets weten van de methode van het perspectief: 'Als de huizen in een straat steeds kleiner worden getekend, zoals het menselijk oog het abusievelijk waarneemt, betekent dat dan niet dat niet God, maar de mens in het centrum van de wereld is geplaatst?' Dat alles roept diepe angsten op. Het is toch zonder meer ketterij om 'de wereld in perspectief af te beelden als gezien door de ogen van een onreine hond in de straat, door een moskee en een paardenvlieg even groot te maken - met als argument dat de moskee op de achtergrond staat'.

De sterke afweer tegenover andere invloeden heeft veel te maken met wat je zou kunnen zien als een tragisch geluk: vanaf het begin beleeft de islam een ongeëvenaarde machtsontplooiing.

Het conflict met een niet-islamitische wereldlijke autoriteit deed zich niet voor en derhalve was de behoefte aan aparte religieuze structuren veel minder sterk. Tekenend is dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen canoniek en burgerlijk recht. In de christelijke traditie, die pas na drie eeuwen strijd en vervolging een machtspolitieke vorm kreeg in het Romeinse imperium, treffen we een leerstuk aan over de verhouding van geestelijke en wereldlijke macht: 'Geeft dan den keizer dat des keizers is, en Gode dat Gods is' (Mattheus 22:21). ==

@622 Lafbek!

@630 . Iran krijgt haar centrifuges, onderhoud en opleiding van Rusland.

Stukje vervolg van Paul Scheffer, de schrijver van het Multiculturele Drama:

Lees ook eens Tom Holland: "Het Vierde Beest" over de leegte waarin Mohammed een gat zag om daarmee zijn geloof en veroveringsdrift mee op te vullen.

== Die naar binnen gekeerde houding vloeit ook voort uit de idee dat de islam de voltooiing en vervolmaking van het jodendom en het christendom is. De islam heeft het wezenlijke van deze godsdiensten in zich opgenomen en de rest verworpen en is de definitieve openbaring. En het moet worden gezegd: niet alleen is de islam daadwerkelijk de laatste van de grote monotheïstische godsdiensten, maar de razendsnelle verbreiding van de leer van Mohammed in de eerste eeuw na zijn dood gaf aan de claim van superioriteit ook een onmiskenbare bevestiging.

De culturele verkramping begon al ruimschoots voor het verlies van macht, en kan als de oorzaak ervan worden gezien. Amin Maalouf beschrijft in zijn studie over de kruistochten gezien door Arabische ogen, het gezichtspunt van de moslims over het geheel genomen met veel sympathie. Zijn conclusie is toch hard: terwijl de kruistochten van de elfde tot en met de dertiende eeuw in Europa het begin vormde van een lange periode van bloei, was in de Arabische wereld al voor het begin van de vijandelijkheden de neergang begonnen. Maalouf maakt een balans op: de moslimwereld 'werd overgevoelig, defensief, intolerant en steriel - houdingen die alleen maar sterker werden'.

Er is alle reden voor een zelfonderzoek dat echter wordt vermeden door het voortdurende stellen van de schuldvraag: 'wie heeft ons dit aangedaan?' Het antwoord is: uiteindelijk niemand, de neergang is van eigen makelij en heeft veel te maken met de verwerping van de wetenschappelijke en democratische vernieuwing in Europa vanaf de vijftiende eeuw. Een traditie van onderzoek, experiment en zelfkritiek werd niet op waarde geschat door de Arabische wereld, die lang volhardde in het beeld van de christelijke Europeanen als barbaren, waarvan weinig tot niets viel te leren. ==

Het onbehagen in de islam
door Paul Scheffer
2004-09-18

@592
U schrijft:
"Dat wil ik wel maar dat kan niet, moslims kennen de aanname van individualiteit (nog) helemaal niet."

Nooit had ik gedacht dat u moslim zou zijn. Maar ook u bent individu, u kunt doen en laten wat u wilt zo lang u zich maar aan de wet houdt.

@603
U schrijft waar u het over culturen heeft:
"Maar ......totaal niet te vergelijken"

Inderdaad en daarmee is de ene dus niet superieur aan de ander, hoe graag u dat ook zou willen.

@612
Wat waren uw voorouders aan het doen toen de piramides werden gebouwd?