Direct naar artikelinhoud
Opinie

Arnold Karskens: Verdrinken migranten is schuld van EU

Het Europese migratiebeleid en ngo's als Artsen zonder Grenzen bevorderen dat mensen het risico nemen de overtocht van Afrika naar Europa te maken en zijn daarom schuldig aan de verdrinkingsdood van velen van hen.

Een migrantenboot is in brand gestoken door de Libische kustwacht nadat de opvarenden zijn gered door ngo-schepen 20 mijl uit de kust van West-Libië, 18 mei.Beeld reuters

De verdrinking van migranten in de Middellandse Zee is de grootste humanitaire ramp aan de grens van de Europese Unie sinds de Joegoslavische burgeroorlog in de jaren '90. Ik wijs twee grote schuldigen aan in deze tragedie.

De eerste heet Frans Timmermans. Als eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie is hij medeverantwoordelijk voor het bepalen en uitvoeren van het Europese migratiebeleid. Het komt erop neer dat iedere migrant asiel kan aanvragen in de Europese Unie en ook na afwijzing zelden daadwerkelijk vertrekt. Het gevolg is een aanzuigende werking waardoor de laatste 3,5 jaar naar schatting 14.750 migranten (bron: Missing Migrants) zijn verdronken in de Middellandse Zee, het gros vertrekkend vanuit Libië.

Ondanks alternatieven houdt Timmermans vast aan deze catastrofale politiek. Tot 2013 kende het land Australië gelijksoortige verdrinkingsdrama's. Nu voorkomt het beleid-'No Way' dat een illegale migrant ooit een verblijfsvergunning krijgt en sterven nauwelijks nog mensen. Wie wel een kans waagt, loopt kans samen met ongeveer 2.000 vluchtelingen en asielzoekers te worden opgesloten in kampen op de eilanden Manus en Nauru. Misschien geen pretje maar menselijker dan Timmermans opendeurpolitiek want alleen al in 2017 zijn bijna hetzelfde aantal mensen op de EU-drempel verdronken.

De Australische aanpak werkt ook beter dan de Turkije-deal zoals de Europese Unie die in 2016 heeft gesloten. In 2017 zijn desondanks al zo'n 8.000 mensen op de boot richting Griekenland gestapt. Daarbij blijft de Europese Unie afhankelijk van de grillen van president Recep Tayyip Erdogan. Als hij de sluizen openzet en de stroom aanzwelt, herhalen zich ook hier de rampen van 2015 en 2016 met zo'n 1.240 doden.

Ondanks alternatieven houdt Timmermans vast aan deze catastrofale politiek

Reactie Artsen zonder Grenzen

'De meeste migranten zijn niet op de hoogte dat wij voor de kust liggen. [...] Migranten weten niet dat er hulporganisaties op zee zijn. Zij worden vaak gedwongen in de bootjes gezet.' Lees de volledige verklaring van Artsen zonder Grenzen in ons opinieblog.

Timmermans wil nu dezelfde Turkije-afspraak maken met Afrikaanse landen, maar wie houdt migranten tegen bij de lange Afrikaanse grenzen en kuststroken? Zelf ziet hij een taak in het oprollen van bendes 'gewetenloze smokkelaars' die profiteren van 'wanhopige mensen', zoals hij in de Volkskrant van 15 juni schreef. Maar dat beeld gaat voorbij aan de pure logistieke rol die smokkelbendes spelen en ontkent zijn eigen verantwoordelijkheid. Immers het aanbod (toegang tot vleespotten) bepaalt de vraag (want zonder migranten geen smokkelbendes).

Daarbij, over welke migranten spreken we? Zelfs GroenLinks-voorman Jesse Klaver bestempelt 90 procent als economisch vluchteling. En wat echte oorlogsslachtoffers betreft: met de kosten van één vluchteling in Europa kan de Europese Unie met gemak in de regio het tien- of twintigvoudige aantal onderhouden aan ouden van dagen, weduwen of armlastigen die geen geld hebben of de goede gezondheid genieten voor de gevaarlijke reis naar Europa.

Arnold Karskens is voorzitter van www.onderzoek oorlogsmisdaden.nl.Beeld ANP
Wie houdt migranten tegen bij de lange Afrikaanse grenzen en kuststroken?

De tweede schuldige aan de massale verdrinkingen in de Middellandse Zee zijn niet-gouvernementele organisaties als Artsen Zonder Grenzen die met hun reddingsboten tot vlak voor de kust migranten oppikken. Sinds de komst van deze 'hulporganisaties' in 2014 is het aantal verdrinkingen gestegen tot zo'n 4.500 in 2016. In plaats van zeewaardige schepen nemen migranten namelijk rubberboten.

Natuurlijk redden ngo's mensen, maar de pull-factor trekt veel migranten aan omdat, zoals het Europees grens- en kustwachtagentschap (Frontex) meent, de migranten 'vertrouwen' op de humanitaire hulp die ze op zee krijgen. In plaats van waarschuwen voor de gevaren en hen tegen overmoed te beschermen, helpen ngo's migranten pas nadat ze eerst het mijnenveld zijn ingelokt.

In plaats van waarschuwen voor de gevaren en hen tegen overmoed te beschermen, helpen ngo's migranten pas nadat ze eerst het mijnenveld zijn ingelokt

Om een eind te maken aan de dodelijke wantoestanden aan de Europese zuidgrens heb ik als voorzitter van de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden op 21 april, mede namens tientallen nabestaanden van verdronken migranten uit Mali, aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie tegen Frans Timmermans wegens 'dood door schuld', artikel 307 Wetboek van Strafrecht, en tegen de Nederlandse ngo's, als Artsen Zonder Grenzen, bovendien hulp bij mensensmokkel, artikel 197 WvS. Het Landelijk Parket heeft vorige week laten weten dat de zaak 'in behandeling' is genomen. Terecht. Door hun aanpak aanvaarden Frans Timmermans en Nederlandse ngo's, of reddingsschepen die onder Nederlandse vlag varen, willens en wetens het risico dat migranten nemen en is de Middellandse Zee verworden tot het grootste kerkhof van Europa.