Direct naar artikelinhoud

Aleid Truijens: Wat is er in godsnaam seksueel aan de billetjes van een peuter?

Drie moeders kwamen er die middag naar haar toe, vertelde de moeder van een 2-jarige. Moeders die net als zij hun peuters in het zwembadje in het stadspark lieten spetteren. Haar dochtertje was bloot, als enige. De medemoeders fronsten bezorgd. Zou ze haar kind een broekje willen aantrekken? Want dat blote meisje kon weleens 'vieze' gedachten oproepen bij zekere parkbezoekers. En iedereen kon met z'n telefoon zomaar een foto van haar maken en op internet zetten. Daarop kon hún kind ook staan. Het 2-jarige bloterikje was dus een gevaarlijk soort lokeend.

Volkomen hysterisch, deze nieuwe preutsheid

De moeder stond perplex. Ze had er geen seconde over nagedacht. Haar kind hád niet eens een zwembroek. Zelf had ze tot een jaar of 7 bloot rondgelopen. Maar nu voelde ze zich toch ongemakkelijk. Ze haalde haar kind uit het water en vertrok.

Het dochtertje van Arie Boomsma heeft wél decent een broekje aan op de vakantiefoto die haar vader op Instagram zette. Erger, ze heeft ook een bovenstukje van bloemetjes aan, geplakt op de foto. Want, oei!, anders zouden we de tepeltjes kunnen zien van Bobby-Jo (1,5).

Volkomen hysterisch, deze nieuwe preutsheid. Is dat wat de griezel Robert M. met jonge ouders heeft gedaan? Of komt het door de alomtegenwoordigheid van de smartphone dat ouders zelden ontspannen zijn?

Als je er bij jonge kinderen inhamert dat bepaalde plekken bedekt moeten zijn kweek je angst en frustratie

Door dit verkrampte gedrag vergroot je zelf de seksualisering van kinderen. Je kunt wel zeggen dat je andere mensen niet op verkeerde gedachten wilt brengen, maar intussen ben jij het die zulke bijgedachten heeft. Wat is er in godsnaam seksueel aan de billetjes of tepels van een peuter? Voor een enkele creep wel natuurlijk, maar die kan ook aan zijn vunze gerief komen door een aangekleed kind op schoot te trekken. Laat die creeps niet onze gedachten gijzelen.

Als je er bij jonge kinderen inhamert dat bepaalde plekken bedekt moeten zijn en dat het foute boel is als iemand ze dáár aanraakt, kweek je angst en frustratie. Die lichaamsdelen zijn dus besmet, beladen met nog onbegrepen gevaar. En: iedere crècheleidster of meester die hen verschoont, iedere oom die voor de grap in hun billen knijpt, is op voorhand een verdachte.

Zelf ben ik niet zo'n naaktloper. Voor mij geen naaktstrand - ook niet toen ik nog het aanzien waard was. Thuis was het geen taboe; mijn vader en drie broers liepen onbekommerd piemelzwaaiend door het huis, niet uit hipheid, maar uit nonchalance.

Het is een jarenzeventigtraumaatje. Als puber vond ik blije mensen die riepen dat bloot zó heerlijk, zó lekker vrij is, doodeng. Het was ideologie. Naaktlopen hoorde voor de bloemenkinderen bij macrobiotisch eten, blowen, ban de bom en dood aan het grootkapitaal. En seks met iedereen, vanaf je 15de, ook al vond je er niks aan. Dat was geen vrijheid, maar bittere plicht. Deed je het allemaal niet, dan was je een square trut en een kapitalist bovendien, of kleinzielig preuts en jaloers. Beklemmende jaren.

Dat jongeren volgens een recent onderzoek steeds later aan seks doen en dat de helft op z'n 18de nog maagd is, lijkt me geen ramp. Maar dat ze, volgens datzelfde onderzoek, steeds minder interesse in seks hebben, vind ik wel jammer. Ze zijn zo druk met hun telefoon en met Netflix dat vrijen erbij inschiet. Wellicht is het sturen van een foto van je geslachtsdeel een efficiënt alternatief voor het omslachtige gedoe in het echt.

Jongeren zijn zo druk met hun telefoon en met Netflix dat vrijen erbij inschiet

Straks moeten we seks, net zoals het lezen, nog gaan bevorderen. Vanaf een jaar of 2.

Aleid Truijens is schrijfster, literatuurrecensente en biografe. Reageren? opinie@volkskrant.nl

Straks moeten we seks nog gaan bevorderen. Vanaf een jaar of 2.