'Geacht UWV, beste werkgever, beste overheid trouwens ook'

Geacht UWV, uw casus zit in een rolstoel met een hernia en twee klapvoeten. Voor het geval u niet weet wat dat is: dat is een aandoening waardoor de voeten verlamd raken. Uw casus lijdt vreselijke pijn en kan bovendien niet meer lopen. Laat staan fietsen of autorijden.

De loopbaancoach die u voor veel geld inhuurt, heeft veel verstand van neurologie. Zij vertelde uw casus dat hij over twee jaar weer helemaal beter is! Dat is een heel hoopvolle gedachte... En knap voorspeld zonder MRI-scan. Wrang woord eigenlijk: LOOPbaancoach.

Sorry dat ik afdwaal, geacht UWV. Ik ga even terug naar het begin. Uw casus is bijna 60 en werkt vanaf zijn vijftiende. Hij werd slechthorend. Het Audiologisch Centrum schreef aan zijn werkgever, een grote woningcorporatie waar hij dertien jaar werkte, welke aanpassingen nodig waren zodat hij kon blijven werken. Maar die gaf daar geen gehoor aan. Dat bedoel ik niet cynisch hoor, 'gehoor'. Uw casus raakte overbelast en kwam met een depressie in de ziektewet. Volgens de werkgever was er geen mogelijkheid voor ander werk intern. U was het daarmee eens, geacht UWV. Maar hij hoort alleen maar slecht. Hij kan verder echt heel veel. Afijn, na twee jaar eindigde het arbeidscontract. Uw casus werd bedankt (niet eens hartelijk, maar dat is een ander verhaal) en er volgde ontslag.

Ja, u leest het goed: de werkgever was een woningcorporatie. Een sociaal maatschappelijk bedrijf dat social return toepast en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de kans geeft terug te keren in een werkend bestaan. En dat woningen bouwt voor mensen met beperkingen, verslavingen en psychische problematiek. Ik begrijp heus wel, dat het erg veel gevraagd is om dan ook nog eens rekening te moeten houden met je eigen werknemers.

Uw casus krijgt nu 2,5 jaar een WIA-uitkering, geacht UWV, van 70 procent van het laatstverdiende loon. Dat loon was na een jaar ziektewet al gekort tot 70 procent. Daarna krijgt hij 28 procent van het minimum loon, omgerekend zo'n 350 euro bruto per maand. En daar moet uw casus het mee doen tot zijn 67e.

Ondanks het vreselijke nieuws moet uw casus volgens de loopbaancoach 'arbeidsfit' gemaakt worden, want 'zo zijn de regels'. Ik vraag me af: moet de vrouw van uw casus vrij nemen van haar werk om hem naar sollicitatiegesprekken te brengen? Of heeft u daar een andere oplossing voor?

Uw casus wil graag naar een contactpersoon van u bellen, geacht UWV, om dit soort dingen te bespreken. Maar dat kan helaas niet. Hij moet inloggen op uw website en een bericht sturen naar uw algemene mailbox. Hij krijgt bericht dat u binnen een werkdag contact opneemt, maar er volgt radiostilte. Ik hoop dat u begrijpt dat uw casus op dit moment vanwege de pijn en de zorgen over de toekomst geen energie heeft om er nu actief achterheen te gaan...

Gelukkig hebben we ook goed nieuws gekregen, geacht UWV. De neurochirurg wil uw casus woensdag opereren. Het is een spoedoperatie. Want zoals ik al schreef, raakt uw casus verlamd en mogelijk impotent en incontinent als niet tijdig wordt ingegrepen. Dan nog is het de vraag of uw casus volledig herstelt of dat er sprake is van blijvende gedeeltelijke verlamming... Hoe dan ook moet uw casus na deze operatie nog minimaal drie maanden revalideren. Begrijpt u, geacht UWV, dat de kinderen van uw casus en ik ons vreselijke zorgen maken?

Nogmaals: ik hoop dat u niet boos wordt. Ik vraag u of u deze casus opnieuw wilt bekijken. Uw casus zou niets liever willen, dan gezond zijn en kunnen werken. Maar vindt u echt dat een casus van bijna 60 jaar, slechthorend, met een hernia en verlammingsverschijnselen aan twee voeten 'arbeidsfit' gemaakt moet worden? En vindt u oprecht dat hij over twee jaar weer fulltime aan de bak kan? En denkt u dat het reëel is dat een werkgever uw casus een arbeidscontract geeft? En vindt u ook echt dat het motiverend is om uw casus 28 procent van het minimum loon in het vooruitzicht te stellen als hij meewerkt in het traject?

Alvast bedankt voor de moeite die u neemt om mijn bericht te lezen. Als u daar prijs op stelt, laat ik u na woensdag weten hoe de operatie is verlopen. Maar als ik heel eerlijk ben, geacht UWV, verwacht ik opnieuw radiostilte en onbegrip van uw kant.

P.S. Uw casus is mijn grote liefde. Hij heeft trouwens ook een naam. Hij heet Wim.

Sancha Schuurs, Eindhoven