De waarheid over de hommel. Wie wil hem horen?
Vorige week hoorde ik de door IVN Westerveld georganiseerde lezing van de Britse hommelkoning Dave Goulson. Met zijn charmante tong-in-wang-ironie wist hij zijn 280-koppige publiek te onderhouden over hommels in het bijzonder en natuurbehoud in het algemeen.
Goulson is bioloog aan de universiteit van Sussex en één van de onderzoekers die heeft bewezen dat de insecticiden van Bayer bijdragen aan het uitsterven van bijen en hommels. Hij liet een dia zien van een bloeiend koolzaadveld en vertelde dat hij had geanalyseerd welke sporen van chemische stoffen erop zaten.
Ook de voor wilde insecten ingezaaide bloemenranden langs akkers blijken niet vrij te zijn van vergif
Behalve twee soorten kunstmest waren dat een stuk of twintig bestrijdingsmiddelen. Fungiciden, herbiciden, insecticiden... Koolzaad is geen voedselgewas, maar op appels en peren zitten volgens Goulson nog veel meer soorten vergif. Dat spul lekt weg in het oppervlaktewater en waait naar tuinen en bossen in de buurt.
Ook de voor wilde insecten ingezaaide bloemenranden langs akkers blijken niet vrij te zijn van vergif. In het tuincentrum kwam Goulson spuitflacons insectenkiller tegen, met gratis zakje bloemenzaad voor bijen. Er was een afdeling ‘bloemen voor bijen’, voorzien van een plaatje van een bij en een logo van een natuurclub. In het lab bleken vrijwel al die bijenplanten hardnekkige insecticiden te bevatten. Alleen in biologische kwekerijen is de kans groot dat er geen vergif in de planten zit.
Het IVN-publiek grinnikte en schudde zijn 280 hoofden. Goulson spreekt meestal voor mensen die het toch al met hem eens zijn, want wie de natuur geen bal kan schelen, gaat niet naar een lezing over hommels. Hij vertelde grijnzend over een uitzondering. Een natuurorganisatie had geregeld dat hij voor ruim tachtig parlementsleden zou spreken. Een mooie kans om beleidsmakers de waarheid te vertellen! Eén minuut voor aanvang kwamen alle ruim tachtig parlementariërs de zaal in, lieten zich fotograferen bij het affiche ‘Red de bij’ en haastten zich allemaal weer weg, voordat Goulson een woord had gezegd.