Oorlog tegen deflatie. (blog.thesilvermountain.nl)

Om een groot verhaal zo als deze column samen te vaten.
Het Probleem is dat centrale banken en regeringen onvoldoende munitie hebben om adequaat op een volgende crisis te reageren. Kijk eens naar de balans van de Federal Reserve sinds 2007 vervijfvoudigd is en dat China indertijd een stimuleringsprogramma kon starten dankzij grote valutareserves, maar dat het land nu ook in de schulden verdrinkt. We worden gewoon weer voor de gek gehouden door de verhalen dat het allen maal zo goed gaat.

Ik weet niet zo goed een reactie te formuleren op dit toch enigszins warrige verhaal. Er worden veel punten aangekaart, bij veel punten kan ik ook weer veel voors en tegens op noemen. Eén punt haal ik er dan maar uit, het door de schrijver omschreven "ongekende succes van de QE's". De QE's zijn in verschillende vormen nog volop aan de gang, de totale bankbalansen lopen dit jaar zelfs weer sterker op. Dus, om succes te claimen, nee. De eerste verruiming zal gezien de destijds heersende situatie waarschijnlijk nodig zijn geweest, de andere zijn in mijn ogen grote fouten geweest. Overigens wordt er dan ook weer geschreven dat de QE's zich nu tegen ons keren, warrig allemaal. Toch dank, er valt ook veel andere info te lezen.

In de vrije media worden de twijfels over de verruiming in de VS steeds groter. Zijn ze werkelijk gestopt?? Jay Talor sprak hier een aantal weken terug over met John Williams. 745 miljard aan leningen wordt hier genoemd, waar geen duidelijkheid over bestaat.

Op 12 min in de uitzending
http://jaytaylormedia.com/media/taylor20170606-3.mp3

Overigens zie ik 475 staan, misschien zit ik verkeert of verspreekt Taylor zich, iemand??
http://ticdata.treasury.gov/Publish/mfh.txt

Waarschijnlijk komt QE neer op het volgende:
het geld dat uit de geldhoeveelheid verdween in de vorm van afgeschreven, oninbare, leningen, werd door de Centrale Banken onmiddellijk opnieuw geschapen op de computer.
Dat geld ging naar de banken, tegen nul procent rente: dus zo goed als eigen vermogen en liquiditeit tegelijkertijd. De banken leenden het meeste uit aan overheden. Tot monetaire financiering van beleid.
Zo konden de banken alvast wat op krachten komen, na de grote verliezen uit het eigen vermogen.
Omdat de overheden eerst nog enige rente betaalden. Terwijl staatsobligaties niet meetelden in het gewogen eigen vermogen.


Overigens denk ik dat” IAG”, de verzekeraar van derivaten in CDO’s, CLO’s etc . die Goldman zo gek wist te krijgen als tegenpartij op te treden voor zijn handel, moet zijn “ AIG’’.


Ik mis in het betoog wat de overgang van een kapitalistisch systeem (iedereen wil een hoofdsom aan geld verwerven, voor zijn lopende uitgaven, als besparing en reserve tegen risico en om in te kunnen spelen op buitenkansen) naar een debitalistisch systeem (iedereen wil zijn schulden afwentelen op een ander ) betekent voor de rente en de kondratieff-beweging.