Christenen heerszuchtig in debat over voltooid leven? Dat valt reuze mee

Net als voor veel andere debatten geldt ook voor het voltooidlevendebat dat het in verschillende stadia verloopt. Er is een fase waarin het gaat over de vraag of er nieuwe wetgeving tot stand moet komen. Is het antwoord ja, dan volgt een periode van terugblikken waarin deze wetgeving wordt geëvalueerd.

Daarbij is het niet om het even in welk stadium van het debat het voor-tegen-frame uit de kast wordt gehaald. Neem het debat over de in 2002 van kracht geworden wet over euthanasie. Wie nu de (evaluerende) inbreng beluistert van Kamerleden van ChristenUnie en SGP hoort veel, maar geen oproep om artsen die euthanasieverzoeken inwilligen achter slot en grendel te zetten. De Levenseindekliniek barricaderen is voor CU en SGP geen speerpunt. Voor hun achterban evenmin. Een mogelijk verwijt dat orthodoxe christenen rond euthanasie intolerant of heerszuchtig zijn, dient dus minimaal te worden genuanceerd.

Dan het voltooidlevendebat. Staat de christenpoliticus die een stervenswet probeert tegen te houden en daarmee blijkbaar anderen zijn wil oplegt daarin tegenover de tolerante seculier die ieder de ruimte laat? Dat is nog maar de vraag. Hoe christenpolitici ook proberen de besluitvorming te beïnvloeden; een voltooidlevenwet raakt niet aan de naar schatting 2500 ouderen die er jaarlijks uit eigen beweging voor kiezen om te stoppen met eten en drinken en zo hun overlijden bespoedigen. Dergelijke dieptragische keuzes zijn mogelijk, los van een wet. Cruciaal is de vraag of er een wet moeten komen die het sterven in eigen regie nog verder faciliteert dan de euthanasiewet al doet.

Nee, adviseerde vorig jaar de commissie-Schnabel. Door zo’n wet kan de dood een onvrijwillige keus worden. Bijvoorbeeld voor de kwetsbare oudere die het door vereenzaming, bezuinigingen op het welzijnswerk en gebrek aan zorginnovaties tijdelijk ontbreekt aan perspectief. De stervenswet blijkt dus ook te kunnen worden afgewezen door sociaalliberalen, met als argument dat de keuzevrijheid omtrent leven en dood erdoor voor sommigen dreigt te worden ingeperkt. Christenen moeten dan ook niet te snel onder de indruk raken van het verwijt heerszuchtig te zijn.

Daar komt nog iets bij. Toen in 2002 de euthanasiewet van kracht werd, waren ouderen met een stapeling van niet-terminale ouderdomskwalen, psychiatrische zorgmijders en dementerende ouderen als doelgroep nog niet prominent in beeld. Inmiddels worden ze vrijwel moeiteloos onder de reikwijdte van de wet geschoven. Mocht er een stervenswet van kracht worden, dan dreigt het gevaar van het onvoorzien vervagen van grenzen opnieuw.

Behalve over een simpel voor of tegen, zou het moeten gaan over de geloofwaardigheid van argumenten. Voor de kwaliteit van het debat zou dat echt veel beter zijn.

Christenen heerszuchtig in debat over voltooid leven? Dat valt reuze mee

Opinie

RD.nl in uw mailbox?