De giftige erfenis van oliebol Opstelten (ad.nl)

"... Fred Teeven, die onlangs in De Groene Amsterdammer zijn evidente ongeschiktheid voor de omgang met het recht illustreerde met de woorden: ‘Verdere verstrenging van het strafrecht zat er niet meer in. Toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken. Als je een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.’"

Dat geldt niet alleen bij verdachten van een misdrijf. Iedereen die slecht behandeld wordt door de overheid of een bedrijf, wordt zoveel mogeljik afgepoeierd met "mediation", oftewel bemiddeling. Als je toch een advokaat wilt, omdat die tenminste zeker aan jouw kant staat (hoop je) krijgt die een uiterst minimale vergoeding voor één uur werk, meer niet. Dus de armsten hebben gewoon effectief geen toegang meer tot een advokaat. Omdat er niet meer van te leven valt, willen advokaten niet meer, dus ben je aangewezen op het Juridisch loket. Die verwijzen het liefst naar studenten van de studie Rechten, en pas als er naar hun idee serieuze bedragen op het spel staan, mag je soms naar een echte advokaat. Dat is behoorlijk griezelig als je een conflict hebt met je huisbaas en het risico loopt, op straat terecht te komen, om maar wat te noemen.

Maar ja, ze krijgen dan ook subsidie van het ministerie, via een stichting, op bepaalde voorwaarden. Die stichting zou dan hun neutraliteit moeten waarborgen, dat er geen gegevens worden bewaard voor de overheid over jouw juridische vraag. Waarom dat geloofwaardiger is, alleen omdat er een stichting tussen zit, begrijp ik niet.