Heel eventjes weg uit de gevangenis die Gazastrook heet
Vijftig jaar geleden begon voor Palestijnen de bezetting. In Israël zeggen sommigen: het bijbelse land werd bevrijd. Wat doet een halve eeuw conflict met Israëliërs en Palestijnen? Vandaag de laatste aflevering: tolk Ameera Harouda.
Ze draagt altijd een lange blouse over haar strakke broek. Tot over haar billen. Elke dag kiest ze met zorg een andere hoofddoek, passend bij haar kleding. Het haar daaronder hoog opgestoken in een knot (met behulp van een nepknot) – een charmante en zelfverzekerde dracht. Ameera Harouda (34) moet zich zo bedekken, want ze woont in Gaza.
Bruiloften zijn de belangrijkste feesten in de Gazastrook. Of misschien wel de enige. Een kroegleven is er niet, en Hamas houdt ook al niet van muziek en ander vertier. Ameera Harouda neemt me mee naar een traditionele henna party, het beste deel van een bruiloft waarbij de bruid met sierlijke hennapatronen wordt beschilderd. Vrouwen onder elkaar, hoofddoeken af, minirokjes tonen mooie benen. Ameera houdt van dansen. Ze doet dat met passie.
Iedereen in de Gazastrook is bommenexpert
Slechts één keer valt de muziek stil. Elk huis heeft maar een paar uur elektra per dag. Zo dringt het conflict tussen Hamas, de concurrerende Fatahpartij, Israël en Egypte de huiskamers binnen. Maar er is een generator geregeld. Het zware gezoem en de muziek mengen zich tot een nieuwe compositie en Ameera danst door.
Ze komt uit Beit Hanoun, het noordelijkste dorp in de Gazastrook. Tijdens haar studie Engels begon ze te werken als producer en tolk voor buitenlandse journalisten. Er kwam kritiek: een vrouw alleen, op pad met buitenlanders. Gaza is een masculiene samenleving. “Mijn vader kreeg ook commentaar, maar hij steunde me. In het begin ging hij weleens mee.”
Bommenexpert
Een paar jaar later staat ze op straat als de bommen vallen, en een paar jaar later weer. Ze brengt me van de ene plek naar de andere, van het ziekenhuis naar de VN-school die propvol vluchtelingen zit.
“Vannacht sliepen we nauwelijks, de kinderen waren bang van het geluid van de raketten”, zegt ze vaak de volgende ochtend. Zelf herkent ze feilloos het geluid van inkomende en uitgaande raketten. Iedereen in de Gazastrook is bommenexpert.
Een jaar geleden mag ze de Gazastrook uit. Ze is uitgenodigd door Ted Talks om een lezing te houden in Canada. Er gaan weken papierwerk aan vooraf, de Gazastrook verlaten is geen sinecure. “Wat een mooie wegen hier, en wow, al dat groen!” Ze kijkt haar ogen uit als ik haar door Israël rijdt.
Ze glorieert op Ted, maar in de video die online komt heeft de organisatie op haar verzoek de kritiek op Hamas eruit gehaald. Want ze moet weer terug naar de gevangenis.
“Ik wou dat we weg konden. Ik wou dat ik mijn kinderen een betere toekomst kon geven. Maar we zitten vast in Gaza. Het is zo deprimerend. Misschien wel voor altijd.”