Nog maar net Kamerlid, maar Kirsten van den Hul droomt van het premierschap

Ook als kleine oppositiepartij kan de PvdA grote dingen bereiken, gelooft het nieuwe Kamerlid Kirsten van den Hul (40). Ze heeft haar persoonlijke droom nog niet opgegeven: premier worden. "Ik hoop dat veel meer vrouwen hun droom verwoorden."

Met vier Kamerleden verdeelt de nieuwe PvdA-fractie voorlopig al het werk. "Dat is even aanpoten", zegt Kirsten van den Hul. "We zijn na 15 maart bij andere kleine fracties te rade gegaan hoe je dat doet. Hun belangrijkste advies: pak je rust, durf af en toe helemaal af te koppelen. Anders word je gek."

Kirsten van den Hul, die geen politieke ervaring heeft, kon de afgelopen maanden meteen vol aan de bak. En druk blijft het nog wel even. Zolang de kabinetsformatie loopt, moet de fractie het stellen zonder de PvdA'ers die nu nog minister of staatssecretaris zijn.

Aan het nieuwe Kamerlid Van den Hul daarbij de taak om de kiezers te verrassen met een fris, nieuw PvdA-geluid. De partij zette haar hoog op de lijst. De PvdA verwacht veel van de Oost-Europadeskundige, arabist, coach en trainer, die tot vorig jaar columnist van Trouw was.

Samen moeten we het oplossen

In haar nieuwe werkkamer - de PvdA-fractie is net verhuisd naar een andere etage - vertelt Van den Hul dat ze weer optimisme en zelfbewustzijn wil brengen in de PvdA. "In mijn jonge jaren ben ik even lid geweest van GroenLinks. Maar zij zijn me te academisch. Dat blijf ik het fijne aan de PvdA vinden: het is een praktische partij, en de enige partij met mannen én vrouwen van elke bevolkingsgroep, religie, seksuele voorkeur, uit het hele land."

Het klinkt bijna als een politieke geloofsbelijdenis. Dat is het ook voor Kirsten van den Hul: 'gelijkheid' was de afgelopen jaren haar belangrijkste thema, in haar vorige functies. In de Kamer zal ze zich bezighouden met emancipatie en onderwijs.

Van den Hul pleit voor, wat zij noemt, een wereldwijde 'S'hevolution: de evolutie van vrouwen en mannen, in plaats van de revolutie van het feminisme.

"Ik geloof heel sterk dat we het sámen moeten oplossen, vrouwen en mannen. Dat heeft misschien ook te maken met mijn afkomst. Ik groeide op in Bathmen, in Salland, waar mijn moeder nog steeds woont. Ik kom er nog graag. Daar geldt het noaberschap: er is altijd een gemeenschap van anderen om je op te vangen. Van oorsprong was dat om elkaar te helpen bij overlijden, of ziekte. Maar het is ook een manier van naar de wereld kijken die mij bevalt. Je bent niet alleen, je doet het samen. Dat wil ik in de politiek ook uitdragen: het gaat niet alleen om het hameren op rechten en vrijheden. We kunnen alleen sámen het beste uit iedereen halen." Ook dat, vindt ze, is typisch PvdA.

Dromen

Als schoolmeisje schreef Kirsten van den Hul brieven aan de Amerikaanse president Reagan en de Russische president Gorbatsjov. "Of ze harder hun best konden doen voor de wereldvrede". Ze studeerde Russisch en werkte in Oost-Europa als coach van prille democratische partijen.

Naast Russisch spreekt Kirsten van den Hul ook vloeiend Arabisch. Na de omwenteling in Oost-Europa zag ze, na 2001, hoe de Arabische wereld op zijn grondvesten schudde. Ook daar wilde ze bij zijn. "Met spaargeld dat ik opzij had gezet ben ik vertrokken naar Tunesië. Ik nam lessen Arabisch en heb me ondergedompeld in het dagelijks leven. Ik ontdekte, om met Máxima te spreken, dat dé islam net zomin bestaat als dé Nederlander. Het is een geloof van vele gezichten." De Tunesische geheime dienst opende haar brieven. Daar moet Van den Hul achteraf wel om lachen: "Ze vonden het verdacht dat mijn moeder me knipsels uit Trouw stuurde over Nederlandse politiek."

Terug in Nederland schrok ze van het harde politieke klimaat en van de toon van het islamdebat. Met een partner die moslim is - "Ik ontmoette hem in een trein in Egypte"- raakt het debat over religie en integratie vanzelf haar eigen leven. Ze schreef in Trouw hoe ze vaak, als niet-gelovige, meedoet aan de ramadan. Ook nu nog, nu ze Kamerlid is? "Ja, maar niet de hele ramadan."

Ooit zei Kirsten van den Hul dat ze voor de PvdA burgemeester wilde worden, het liefst van Amsterdam, en daarna premier.

"Vooruit, die droom is nu even niet zo haalbaar. Maar het gaat mij om het principe. Vrouwen moeten veel vaker hun dromen uitspreken. Ik zeg tegen alle vrouwen, in Nederland of daarbuiten: zet een punt op de horizon. Laat je nooit vertellen dat je te veel wilt. Dromen zijn belangrijk, ook in de politiek. Wie niet wil geloven dat er nog veel te winnen valt, kan wel ophouden."

Vraag en antwoord

Favoriete politieke boek?

"'Er is een land waar vrouwen willen wonen', van Joke Smit. Nog steeds actueel over hoe vrouwen en mannen het samen eerlijker kunnen verdelen."

Beste premier ooit?

"Joop den Uyl (PvdA), omdat hij er als geen ander voor zorgde dat kiezers zich konden herkennen in de PvdA."

Politieke dieptepunt?

"De uitslagenavond van 15 maart, toen de PvdA maar 9 zetels overhield, een historische val."

Politieke hoogtepunt? 

"Dezelfde avond, waarop ik gekozen werd als volksvertegenwoordiger. Blijdschap en verdriet gingen hand in hand."

Eerste keer gestemd?

"PvdA, een korte tijd ook lid geweest van GroenLinks."

Hobby's buiten de politiek?

"Naar Salland, voor de natuur en om met mijn moeder eindeloos te discussiëren over politiek."