Onverwachte LHC-gegevens kunnen leiden tot ontdekking nieuwe deeltjes (m.deredactie.be)

Er zijn/bestaan geen deeltjes. Datgene wat zich manifesteert als een deeltje is in feite (bijzonder) *sterk* georganiseerde energie. De LHC-botsingen, en zwarte gaten, tonen (in feite) aan dat er geen deeltjes zijn, want als de super-organisatie van de ‘zogenaamde’ deeltjes bij botsingen (of in zwarte gaten) wordt verbroken, dan valt dat zogenaamde deeltje uiteen in de sub-organisaties van energie die eerder deel uitmaakten van die super-organisatie. En die sub-organisaties van energie doen zich opnieuw voor als ‘deeltjes’ (maar zijn dat niet). ‘Massa’ is, kort gezegd, de manifestatie van de (mate van) kracht van organisatie van energie.

@1 Bewijzen voor je redenering? Zo nee, dan is het een mening en dus onbelangrijk.

@1 Als 'de (mate van) kracht van organisatie van energie' de massa bepaald, en deze 'super-organisatie' in zwarte gaten wordt verbroken, waar komt de massa van een zwart gat dan vandaan?

Energie, in welke vorm dan ook, is een eigenschap. Eigenschapen hebben dragers. Of dat nu klassieke deeltjes zijn of kwantumvibraties.
Het hebben van massaenergie is geen criterium voor wat een deeltje is. Fotonen gedragen zich soms als deeltjes. En elektronen gedragen zich soms als golven. Dat is het resultaat van het onzekerheidsprincipe en het waarnemer-effect.
Intrinsieke massa is de energie die zich manifesteert als inertie (traagheid) via het Higgsmechanisme, simpel gezegd. Zonder dit mechanisme zou alles een snelheid van c hebben, het Universum zoals wij dat kennen zou dan niet kunnen bestaan.

Leuke stelling en interessant. Je had mij heel even en ging heel even met je mee. Totdat ik mij bedacht, wat was energie ook alweer? Zou het hele universum echt bestaan uit een niet werkelijk bewezen blauwe gloed wat wij energie noemen? Wat zich oneindig kan delen? Dan zou een massa die de energie waarborgt toch veel makkelijker voor te stellen zijn.

Tot nu toe is wat wij energie noemen niks meer dan het "vermogen om arbeid te leveren". Er wordt niet eens gesproken over waar die arbeid uiteindelijk vandaan komt anders dan dat het een omzetting is van het ene deeltje naar het andere deeltje.

Ik denk persoonlijk dat we energie niet moeten zien als massa of pure energie maar een soort van entropische werking. Een wet waardoor dingen een andere vorm mogen aannemen.

Mijn 'stelling' (want meer dan dat is het niet) is (ongeveer) dat hoe omvangrijker een samenstel van georganiseerde energieen is, des te groter de (schijnbare) "massa" ervan is. Dat zegt op zich nog niets over de *kracht* van die organisatie. Element 117 heeft z'n organisatie niet al te best op orde. Lood heeft het, denk ik, wel behoorlijk goed voor elkaar. Energieorganisaties blijven niet 'zomaar' bestaan, maar krachtige organisaties 'houden het langer vol', zeg maar. En dan ga ik even voorbij (sorry) aan wat @4 noemde (want dat is beside my point ). @3 : Uit mijn stelling volgt dat een zwart gat (dus) geen massa (in de klassieke zin) heeft. Later meer .

En, toegegeven, mijn idee van *energie* (zeker als die energie georganiseerd is) gaat een stap verder dan de perceptie van energie volgens @4 .

@5 Massa = energie. Dat wisten we al. Hoe hoger de energiedichtheid, hoe meer massa. Prop genoeg fotonen in een klein genoeg volume en je krijgt een zwart gat (een kugelblitz).

Wat er ontbreekt aan je 'stelling' is een definitie of omschrijving van 'georganiseerde energieën.' Hoe organiseer je energie? Wat zijn de spelregels? Hoe meten we die organisatie? Wat maakt een 'krachtige organisatie?' Etc.
Het is nu geen stelling maar een vaag verhaal.

@7 Tja, als ik die vragen kon beantwoorden was ik/waren we een flinke stap verder/was het een minder vaag verhaal. Ik denk wel dat de LHC laat zien dat je met die botsingen één of ander soort 'organisatie' verbreekt. (Let wel: *organisatie*). Dan kun je vervolgens wel aannemen dat er dan 'deeltjes' zijn losgemaakt/afgescheiden, maar net zo goed, of zelfs beter/logischer, dat de verbroken 'organisatie' uiteengevallen is in kleinere organisaties. (Die kleinere organisaties, die zich, net als de grotere, manifesteren als deeltjes zou je natuurlijk het liefst even in een hokje zetten om ze rustig te bekijken, of ze nog 's te laten botsen met andere organisaties, maar daar lenen ze zich, met de bestaande apparatuur, vooralsnog niet zo goed voor.)