Bewoners Oud-Zuid naar rechter om struikelsteen: herinnering aan oorlog te zwaar (at5.nl)

Wegkijkers, ze moeten zich schamen!

Mooi laten liggen! Toen ze daar gingen wonen lag het er ook al! Ik zou die stenen koesteren en denken dat ik me gelukkig mag prijzen ! Deze mensen, wiens naam daar staat , waren slachtoffers van een hele nare tijd... Hoezo ga je dan die herdenkingssteentjes verwijderen... ? Iedere keer , als ik er zou lopen , zou ik het zien als een eerbetoon!

"Herinnering aan oorlog te zwaar"
Wat een kul. Belachelijk dat zij weg willen kijken voor de geschiedenis van Amsterdam en specifiek dit huis. Ze stellen zich op als slachtoffers over de rug van slachtoffers van nazisme. Geen goed woord voor over.

Deze mensen kunnen beter naar een nieuwbouwwijk in Almere verkassen. Oude steden hebben hun geschiedenis, als je daarmee niet kunt dealer moet je maar gewoon wegblijven.

Belachelijk. Dit hoort gewoon bij de geschiedenis van Oud-Zuid.
Misschien slecht van mij maar ik vraag me meteen af wat de afkomst van deze mensen is.

@1 : ken je ze?
Er zijn nog steeds overlevenden van de kampen en zeker kinderen daarvan die daardoor een zware jeugd hebben gehad.
Er staat dat er geen directe link is, maar de kinderen optie zou dan nog wel kunnen, eerst maar eens wachten op een betere uitleg.

Die mensen willen zeker ook 4/5 mei weg hebben. Die datums zijn dan namelijk ook te belastend voor ze. En wat te denken van heel Duitsland op de landkaart vervangen door een wit vlak!

En mensen kijken indringend naar de woning? Wel eens van gordijnen gehoord of op z'n minst vitrage?!!

Dit soort walgelijke types werd in de jaren dertig snel lid van de NSB en droeg het lidmaatschapsspeldje onder de revere. Tuig-met-geld is dit.

"De struikelsteen ligt er ter nagedachtenis aan de voormalige bewoner van het pand die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gedeporteerd en vermoord."

Moet zijn:

De struikelsteen ligt er ter nagedachtenis aan de voormalige bewoner van het pand die tijdens de Tweede Wereldoorlog door ijverige Amsterdamse ambtenaren werd opgespoord en door de Amsterdamse politie uit zijn huis werd gesleurd en overgeleverd aan de Duitsers waarna hij werden gedeporteerd en vermoord.

Weet iemand van de reageerders waarom deze mensen de struikelstenen belastend vinden? Ik niet, en zolang ik dat niet weet, schort ik mijn oordeel op.

Juist deze klagers tonen het belang aan van die struikelstenen.

Zij namelijk zijn degenen die bewust het risico willen nemen de geschiedenis zich te laten herhalen ("herinnering is te zwaar"). De ultieme wegkijkers dus, zo het geen fascisten zijn.

"Volgens de huidige bewoners vormt de struikelsteen een 'onredelijke belasting voor het privéleven van de bewoners en voor hun kinderen'. Verder voelen ze zich aangetast in hun privacy, omdat de steen ervoor zou zorgen dat veel voorbijgangers 'indringend' naar de woning kijken."

Dan ga je toch lekker verhuizen als de geschiedenis van WW2 in Amsterdam je niet aanstaat? Dag dag! *zwaait*

@13 het lijkt mij duidelijk dat deze klagers het erom te doen is dat de herinnering voor IEDEREEN verdwijnt... je kunt de achterliggende motivering raden.

@14 Ik kan hier echt pislink om worden. Als de geschiedenis te conftronterend is voor je eigen gedachtengang dan moet hij maar verdwijnen. Walgelijk.......

@15 aan de andere kant geeft het dan duidelijk aan dat zoiemand er een volkomen abjecte en perverse gedachtengang op na houdt, waar het vermoorden van grote groepen mensen deel van uitmaakt.

@15 @16 In het artikel wordt ook verwezen naar iemand die het confronterend vond om elke dag over de struikelsteen voor zijn deur te moeten stappen omdat zijn vrouw in Auschwitz heeft gezeten. Ook iemand met een volkomen abjecte en perverse gedachtengang, begrijp ik?

@17 dat betreft een ouder bezwaar en niet het bezwaar van de huidige klagers.

Waren heten die stenen eigenlijk zo?

Steken ze soms net boven het 'maaiveld' uit, zodat iedere niet oplettende voetganger er over struikelt?
In dat geval kan ik me de irritatie goed voorstellen; maar misschien moet er eerst een niet-NSB-er zijn nek breken voordat de gemeente in actie komt....

@18 Ja, dat weet ik ook, dat schrijf ik zelfs ook. Begrijp ik goed dat u dat wel een acceptabel bezwaar vindt? Indien ja: hoe kunt u dan weten dat de bewoners die nu bezwaar maken er een 'volkomen abjecte en perverse gedachtengang' op na houden, als u niet weet waar hun bezwaar op gebaseerd is? In het artikel staat ook dat het bezwaar van een hotel ('niet gezellig') is afgewezen. Het kan echt ingewikkelder en gevoeliger liggen dan je op 't eerste gezicht zou denken. En daarom schort ik mijn oordeel op en vind ik het ongepast om met zware beschuldigingen te komen zoals u in @16 doet. Dat kan altijd nog, als duidelijk is dat het alleen om 'niet gezellig' ging.

Is de steen neergelegd, nadat ze er zijn komen wonen, of zijn ze er komen wonen nadat de sten er waren?
Net zoals mensen, die tegenover een kerk gaan wonen en dan bezwaar maken, dat het klokgelui moet ophouden.

@20 in dat geval kan ik begrip opbrengen voor het bezwaar (enige uitzondering)... Echter ben ik van mening dat het belang van "niet vergeten" groter is... Voor de overige klagers gaat mijn verwijt in @16 op. Dat u zich toch aan dat verwijt stoort, laat ik bij u.

@19 De kunstenaar die het project bedacht heeft, noemde ze struikelstenen (Stolpersteine) omdat je er met je hart en je hoofd over struikelt. Dat gebeurt mij ook elke keer dat ik er eentje zie echt - je ziet zo'n steen, en je kunt niet anders dan denken aan het leed van deze mensen in WOII. Hun dood wordt een realiteit - hier woonde iemand die weggevoerd is en nooit teruggekeerd. Het is een prachtig project.

@19 "Oorspronkelijk heten ze “Stolpersteine” (stolpern betekent struikelen), een initiatief van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. "

@23 @24
Maar deze stenen steken dus niet daadwerkelijk uit, zodat je er niet over kan struikelen ?

@25 Nee, ze liggen gewoon op dezelfde hoogte als de stoeptegels, van lijfelijk struikelen is geen sprake.

Overigens hebben de bewoners inmiddels een uitleg gegeven over hun probleem met de steen voor hun huis. Het gaat om een overleden kind. Ze vertellen dat ze in hun huis op een prominente plaats een document hebben met de naam van de gedeporteerde ex-bewoner, ter nagedachtenis. En ze hebben inmiddels hun rechtszaak ingetrokken. De steen ligt bij de stoeprand, ze leggen zich daar bij neer. Schrijft de Volkskrant.