Eenzaamheid zit in je genen (wibnet.nl)

Artikel in combinatie met de wil om mensen op te zoeken. En je hebt een scenario voor "voltooid" leven.
Ik zal niet zeggen dat de verzuiling terug moet. Maar de VVD in deze maatschappij maakt het zichzelf wel heel makkelijk door te zeggen "eigen keus, eigen wil".

Nieuw onderzoek zegt het dus is het zo...
Waar het in werkelijkheid over gaat is dat het maatschappelijk probleem van eenzaamheid, veelal als gevolg van niet meer rendabel zijn, nu kan worden teruggeworpen op de persoon zelf.
Ook hier kunnen we nu het adagium "eigen verantwoordelijkheid" toepassen... weer iets wat gepolitiseerd kan worden ten nadele van de mensen die het toch al moeilijk hebben.
Wat zullen de neoliberalen hier weer van smullen... ja ik bedoel hier mee o.a. de VVD.

@1 @2 Jullie meningen respecteer ik en er zit ook zeker wat in dat ervoor moet worden gewaakt dat mensen niet door gebrek aan steunhun leven as voltooid zien.

Echter vind ik het dan wel belangrijk dat ook mijn wens om niet zo oud te worden serieus genomen wordt, en dat ik later de mogelijkheid heb te gaan wanneer ik wil. Ook wanneer een ander mijn leven misschien niet voltooid vindt en oplossingen aandraagt als meer hulp.

@3 . Dit is dan wel doordacht. Maar zo werkt het bij de meeste mensen niet. Die hebben liever zekerheid. Zekerheid van een oude dag voorziening. En het mag niet zo zijn, dat een beslissing tot "voltooid leven" genomen wordt, terwijl je als maatschappij dit ten volle 100% voorkomen had kunnen worden. Een individuele maatschappij heb je als je nergens naar kijkt, alleen naar je eigen gewin. (VVD). Maar een maatschappij waar alles voor je geregeld wordt is ook niet alles.

Eenzaamheid is niet iets van nu. Dat er over gepraat wordt wel.
Pretenderen dat je door mensen genoeg aandacht te geven ook de zin in het leven kunt geven is niet realistisch.
Niemand heeft zelf voor het leven gekozen, het minste wat je kunt doen is mensen het recht op een zelfgekozen einde te geven.

@5 . Dat is dus een valkuil. Als iedereen zo denkt, kun je spuiten niet meer aanslepen. Wordt wel lekker rustig zo.

@6 Want? Het is toch niet zo dat als je mensen het recht geeft op een zelfgekozen einde, je daarmee vindt dat extra aandacht niet wenselijk is? Het zal altijd én én zijn. Meer aandacht, meer hulp voor degenen die daarmee de zin in het leven weer terugvinden, de ruimte om ermee te stoppen voor wie dat niet helpt.

Mijn hoogbejaarde moeder is na het overlijden van haar man en oudste zoon haar echte plezier in het leven kwijtgeraakt. Haar eenzaamheid is niet op te vullen - niet door haar andere kinderen, niet door kleinkinderen, niet door goedwillende vrijwilligers. Al zat er elk uur van de dag iemand zinvolle activiteiten met haar te doen, haar eenzaamheid zou blijven.

Nu is ze tamelijk religieus aangelegd, dus voor haar is zelf bepalen wanneer ze sterft geen optie. Maar was ze niet gelovig geweest, dan zou ze, vermoed ik, blij zijn geweest met de mogelijkheid zelf te bepalen wanneer haar leven voltooid was.

Daarom heb ik maar éen gen. ^_^

Als je de eenzaamheid uit je genen wilt krijgen, moet je je genen op de kop houden en goed schudden.

@6
Dus jij denkt dat iedereen tegen zijn wil leeft en dus als ze de kans zouden krijgen er een eind aan zouden maken? Of vind je dat als je er helemaal genoeg van hebt je gewoon coûte que coûte door moet? Vind je dat mensen geen recht op een zelfgekozen einde hebben?
Ik geloof gewoon niet dat de maatschappij voor 100% in het geluk en de zingeving van het leven kan voorzien, ik geloof dat je dat zelf moet doen en ik vind dat je zelf de beschikking over je eigen leven moet hebben,

Mijn vader was in dezelfde positie als de moeder van Smiling, inclusief het religieus zijn en het uit willen (moeten?) leven van zijn leven.

@7 en @10 . Twee voorbeelden die niet representatief zijn voor de ruime meerderheid. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Maar als je alleen maar naar je eigen omgeving kijkt, en niet verder, ben je behoorlijk wereldvreemd in deze maatschappij. En ik kom het meer tegen. De verhalen van...! Opa was 85 geworden en rookte als een ketter, of niet gerookt en toch aan longkanker overleden. Valt allemaal in de categorie dat een wiet kerst echts iets was van vroeger.
-
Jammer, alleen de dingen die opvallen blijven hangen, de rest zie je niet.
Net als de SP zegt. Bij een "afgerond leven" eerst kijken naar de omgeving. Wat is hier aan de hand?

@11 Waar maakt u nou weer uit op dat ik de rest niet zie? Ook uit reactie @10 maak ik dat niet op. Ik zeg nota bene dat ik vind dat het een kwestie van én én is. Meer aandacht, én de mogelijkheid om zelf te besluiten. Volgens mij staat het belang van aandacht en zorg ook helemaal niet ter discussie. Ik vind het bijna kwaadaardig om te suggereren dat wie vindt dat mensen het recht moeten hebben om zelf te bepalen wanneer hun leven 'klaar' is, niet vindt dat er vanzelfsprekend gekeken moet worden naar de omgeving en of je niet toch nog iets kunt doen. Maar als die mogelijkheden uitgeput zijn, dan kan het een zegen zijn als je niet meer verder hoeft.

@11 "Twee voorbeelden die niet representatief zijn voor de ruime meerderheid." Ik denk dat je daar behoorlijk naast zit en het helemaal niet zoveel van elkaar verschilt, maar daar gaat het niet eens om. De belangrijke realisatie die je zou moeten hebben is dat de wens van - al was het er maar *een* - persoon om zelf te mogen beslissen net zo valide en belangrijk is als de wens van anderen om met meer hulp en aandacht nog wat langer te mogen. Die zaak moet daarom even goed besproken en gefaciliteerd worden. Het mag niet zo zijn dat alleen de meerderheid bij hun wensen voor zoiets belangrijks als leveneinde gehoord wordt en de minderheid niet.

Ik zou er niet mee zitten als er wat minder treinshoarma geproduceerd zou worden als gevolg van de keuze om je leven met een spuit te beeindigen. Is ook wat leuker voor treinmachinisten en mensen die wel nog zin in hun leven zien.

@11
Je geeft geen enkel antwoord op mijn vragen. Zeggen dat aandacht alles wel zal oplossen is een valse manier van het probleem niet willen zien.
Als ik zeg dat aandacht niet alles oplost wil dat niet zeggen dat ik niet meer aandacht voor eenzame mensen wil.

Ik kan me een maatschappij voorstellen waarbij het een "eigen keuze" is om je leven te beëindigen als je niet meer voldoet om te werken. Nu jullie weer!
-
Mensen kun je een bepaalde richting in duwen. Kijk maar alleen al naar de hoeveelheid soorten religies. Allemaal eigen keuzes? Nee, maar wel "eigen keuzes" die gebaseerd worden op dat gene wat je geleerd en wat je opsteekt van datgene wat binnen je invloedssfeer zit.
-
Daarom vind ik bovenstaande reacties behoorlijk eng. uitzonderingen worden aangehaald om een veralgemenisering te vergoeilijken.
-
Mensen moeten altijd de keuze krijgen om iets te doen, ik ben het daarom wel eens met @3 . Maar je moet zeker de achtergrond niet verwaarlozen. En dat de de meeste hier wel, wat dat is lekker makkelijk. Dan hoe je zelf niets meer te doen. Eigen keuze, weet je wel.

@16 Nu zegt u het weer: mensen verwaarlozen de achtergrond. Ik maak daar ten stelligste bezwaar tegen. Ook de suggestie dat mensen in een bepaalde richting geduwd worden zie ik nergens terug. Integendeel, zou ik haast zeggen. Ik lees bij alle reacties van voorstanders van de mogelijkheid om een eigen levenseinde te bepalen óók de noodzaak, vanzelfsprekendheid zelfs, om eerst andere wegen te bepalen.

U kunt zich wellicht een maatschappij voorstellen waarin mensen die uit het arbeidsproces vallen gedwongen worden vrijwillig hun leven te beëindigen. Ik kan dat volstrekt niet. De waarde van een mens is niet puur economisch en of iemand vindt dat zijn of haar leven voltooid is hangt zeker niet af van de vraag of hij/zij een betaalde baan heeft.

@17 . U leest alleen wat u wilt lezen. Niet wat er staat. Nergens heb ik over dwingen. Nergens staat dat de achtergrond wordt verwaarloost. Wel dat gekeken moet worden hoe iemand tot zijn beslissing komt.
-
Het laatste uit u betoog, spreekt eigenlijk wat ik bedoel, oog kleppen op. Alleen kijken naar..!

@17 . Verwaarlozen door de maatschappij, als zijnde niet relevant.